Deze week heb ik mijn oude teksten allemaal vanaf het begin doorgelezen. Dat waren er best wel veel, en ik heb er wel wat over op te merken. Het eerste wat me opvalt is dat het veel beter is geworden met de inhoud, en dat vind ik fijn. Daar heb ik het eerder ook al over gehad. Natuurlijk lezen jullie voor mijn inhoud, dus dat zit wel goed.
Mijn spelling is niet zo goed. Ik was verbaasd over hoe dom ik moet lijken. Ik ga namelijk nooit terug over mijn stukjes, als ik ze heb opgeschreven is dat het einde. Als ik schrijf maak ik veel fouten, die ik wel kan zien als ik teruglees. Met al die vervoegings-fouten zie ik er wel heel dom uit. Het is veelteveel om al mijn oude stukjes te gaan verbeteren, maar ik geef nu wel de mensen gelijk die me al eerder op mijn taalfouten wezen.
Hier en daar heb ik dingen geschreven die niet zo goed voor mijn privacy zijn. Daar heb ik er nu weer een paar van weggehaald, maar soms moet ik persoonlijk worden om mijn verhaal te kunnen vertellen. Ik weet dat ik niet verstandig ben dan, maar er zijn dingen die ik écht wil vertellen!
Het is een beetje raar om het zo neer te schrijven, maar ik ben het niet eens met sommige van mijn oude stukjes. Ik lees dat, en ik denk:"Nounou, Zondares, dat had je wel anders mogen doen." Ik ben soms niet duidelijk, en soms ben ik bezig om mezelf te verantwoorden. Dat hoef ik helemaal niet. Ik laat het wel staan, maar op sommige stukjes ga ik nog wel een keer terugkomen. De toon is dan een beetje voorzichtig en zielig, en dat wil ik hier helemaal niet doen. Ik wil gewoon schrijven wat ik belangrijk vind.
Er waren ook wel een paar emotionele momentjes. Ik lees sommige van die dingen voor de eerste keer in anderhalf jaar, en het is bijna alsof ik het van iemand anders lees. Ik moest bijna even huilen omdat ik las hoe ik veranderd ben in die korte tijd. Dat komt niet alleen door het bloggen, maar het bloggen heeft het mogelijk gemaakt. Het is een soort therapie.
Ik beloof dat ik vanaf nu beter zal spellen.
Je spelling is inderdaad niet goed, maar ga niet op de inhoud beknibbelen omdat je teveel op de spelling let!
BeantwoordenVerwijderenHoeren kunnen niet spellen
BeantwoordenVerwijderenOver de spelling kan ik kort zijn. Die kan beter, maar ik stoor me er niet aan. Zolang jij zulke leuke, verrassende, openhartige en persoonlijke stukjes schrijft, zal ik je blijven lezen, Zondares.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, blijf ook op je privacy letten, en op die van je klanten. Maar aan de andere kant heb je ook gelijk, soms moet je wel eens iets meer van jezelf laten zien om jouw verhaal goed over te laten komen. Het verhaal hoe jij op een vorige werkplek door de buurt weggepest bent, werd nog schrijnender door enkelijke persoonlijke details.
Logisch ook dat er bij de dingen die je geschreven hebt ook zaken zijn waar je nu anders over denkt, of die je nu anders opgeschreven zou hebben. Een mens blijft zich nu eenmaal ontwikkelen, terwijl het stukje een neerslag is van je gevoelens van dat ene moment.
Ik zou zeggen, schrijf op wat je wil en ga verder op de ingeslagen weg. Ik ben er zeker van dat jij met je stukjes meer sympathie en begrip voor prostitutie gekweekt hebt dan je zelf beseft.
Helemaal eens met Anoniem van 26 augustus 2010 05:03
BeantwoordenVerwijderenJe blog is tof! En zou verplichte kost moeten zijn voor iedereen die iets over prostitutie te zeggen wil hebben. Persoonlijkheden als jij zijn een aanwinst voor deze wereld.
Ik heb je op een gegeven moment in mijn hoofd het stempel "dyslectisch" gegeven en er verder niet meer op gelet.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook vaak een tweede lezer nodig. De creatieve hersenhelft zorgt ervoor dat ik over mijn eigen fouten heen kijk. Anders moet ik het stuk dan echt even wegleggen en na iets anders te hebben gedaan weer opnieuw lezen. Doe ik dat niet dan zie ik ze gewoon niet staan.
BeantwoordenVerwijderenIk heb al eerder daarover een reactie geplaatst. Je schrijft heel leuk en beeldend, maar die spelling... Succes!
BeantwoordenVerwijderenNou zo erg was het niet, lees vaker beroerder stukjes. Schrijven moet je gewoon doen, dan leer je het vanzelf
BeantwoordenVerwijderenHallo, ik wilde een link plaatsen naar de website van het Amsterdamse Historische Museum, alwaar de tentoonstelling The Hoerengracht zondag voor het laatst te zien is, maar dat lukte niet. Vandaar mijn column op de site van het AHM als inhoudelijke bijdrage bij het fotodocument dat ik gemaakt heb, ter 'ere' van de prostituee.
BeantwoordenVerwijderenTess Jungblut, die in 2008 een serie foto’s maakte van raambordelen, heeft voor deze website haar gedachten over project 1012 en prostitutie opgeschreven.
‘Ik’ ben een outcast met het nummer 1012
Hoe voelt het, wanneer de gemeenschap je zonder respect behandeld? Waarom doen mannen en ook vrouwen meestal negatief over prostituees?
Lodewijk Asscher, locoburgemeester van Amsterdam, deed nog niet zo lang geleden de volgende uitspraak over de prostituee: ‘Ik vind het geen normaal beroep’. Het betreft hier een politieke uitspraak gedaan in het publieke domein. Deze woorden zijn mede het uitgangspunt van het gemeentelijke coalitieproject 1012.
Doelstellingen van het project zijn de terugdringing van criminaliteit en vrouwenhandel en het bevorderen van een gevarieerder economie op de Wallen. Het aantal raambordelen zal met zo’n 50% gereduceerd worden. Asschers politieke uitlatingen over de prostituee getuigen van een negatief geladen moraal ten aanzien van het beroep sekswerker en zij hebben dan ook gevolgen. Prostituees worden hiermee namelijk buiten de ‘fatsoenlijke’ samenleving geplaatst. Hij verklaart de prostituee hiermee in wezen vogelvrij en onttrekt haar op deze wijze aan de wettelijke eis der zorgvuldigheid: namelijk de verplichting om zorgvuldig om te gaan met de belangen van anderen.
De woorden van Asscher ‘het is geen normaal beroep’ ademen de sfeer van een oordeel, onwaardig voor een stadsbestuurder van Amsterdam. Ontkenning van de soort hoort daarbij, sterker nog: het is de eerste stap richting uitsluiting Het waren dan ook deze woorden, het project 1012 en de vele levenloze ogen van de etalagepoppen in de voormalige hoerenkasten, die nu als showroom dienen voor menig opkomend modeontwerper die mijn ogen hebben geopend. Diep van binnen voelde ik de noodzaak om hetgeen is vast te leggen, voor later, voor als het er niet meer is.
Een half jaar lang ben ik een aantal ochtenden in de week rond een uur of vijf zes naar de Wallen getogen om samen met de schoonmakers de hoerenkasten te betreden. Wat zie je aan de muren hangen, hangt er wel wat? Liggen er boeken, tijdschriften op de vele bijzettafeltjes … snel weggelegd als de klant binnenstapt? Wie heeft het uitgezocht, bij elkaar geraapt, het interieur. Deze zoektocht heeft geresulteerd in het historische fotodocument: Achter de ramen: interieurs van hoerenkasten op de Amsterdamse Wallen (2008).
Het was een avontuur dat mij soms de adem benam. Zo dichtbij ‘mogen’ komen op een plek die per definitie ontoegankelijk is voor de meesten van ons. Soms werd ik overmand door een intens gevoel van leegte en eenzaamheid, maar nooit voelde ik geen respect voor de vrouwen en de mannen die dit werk doen.
Tot slot nog ‘two for the road’: Hoe voelt het, wanneer de gemeenschap je zonder respect behandeld? Waarom doen mannen en ook vrouwen meestal negatief over prostituees?
Tess Jungblut, maart 2010
Volgens mij maakt ze nauwelijks spelfouten. Ze schrijft alleen consequent een d als ze een t bedoelt.
BeantwoordenVerwijderenJe spelling is best redelijk. Hier en daar wat d-t foutjes. So what? De originele inhoud van je blog is voor mij *tig* maal belangrijker dat je spelling. Blokkeer degenen die over je spelling zeiken en zeuren svp van je site! Dan kunnen ze zich ook niet meer te ergeren aan je spelling ;-)
BeantwoordenVerwijderenSucces spelwondertje!
BeantwoordenVerwijderenZondares, een interessant stukje over hoe prostituees zoveel mogelijk geld kunnen verdienen als ze Internet gebruiken om de best mogelijke klanten te screenen:
BeantwoordenVerwijderenhttp://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/books/book_extracts/article6879237.ece
(Met veel andere trivia/info, misschien interessant).
Om e.e.a. in het juiste verband te zetten nog even over Zondares' algemene schrijfstijl:
BeantwoordenVerwijderenAlles is vrijwel perfekt. De titels zijn kort maar duidelijk, de stukjes hebben een hoog en gevarieerd informatiegehalte zonder langdradig te worden.
De stijl is ongekunsteld, vloeiend en geengageerd. Ze weet een groot aantal onderwerpen boeiend te brengen. Ze schroomt niet om haar priveleven bloot te leggen, en past zelfanalyse toe. Successvolle schrijvers zijn vaak op deze wijze exhibitionistisch. Het helpt als zo'n schrijver uit een rijk leven kan putten.
Naar mijin mening is ze een geboren schrijfster, een natuurtalent met de talenten die men niet of nauwelijks in een schrijfcussus kan bijbrengen. De d vs. t issue is irritant maar doet niets af aan het feit dat ze makkelijk als auteur gepubliceerd kan worden.
Eensch met Frank van 29 augustus 2010 04:05; mooi gesproken!
BeantwoordenVerwijderenDie laatste alinea van de zondares, dat gevoel dat je gegroeid bent en dat je je ontwikkeld heb, is voor mij een veel belangrijker aspect dan je schuldig voelen over een incidentele d of t fout.
Dankjewel voor de complimentjes jongens.
BeantwoordenVerwijderenIn je stukje "Regeltjes" las ik zonnenbank, wat moet zijn zonnebank, aangezien er maar één zon is. Verder kan ik je goed begrijpen en al zie ik de meeste spelfouten wel, je schrijfstijl is ook weer zo boeiend dat de spelfouten er minder toe doen.
BeantwoordenVerwijderenAl maak je 1000x meer fouten, dan vind ik het nog steeds leuk.
BeantwoordenVerwijderenCo.
Ik vind je spelfouten wel vertederent.
BeantwoordenVerwijderenR60
.... Hartveroverent, alleraardigsd.
BeantwoordenVerwijderenR60