Nieuwe computer

Vorige week kreeg ik een WTP. De eerste kondigen ze aan, maar daarna komen ze telkens helemaal onverwacht. Die eerste vertellen ze ook alleen maar dat ze komen, niet eens wanneer. Je kan niet met ze afspreken, dus je kan ook niet zorgen dat ze komen als je geen klant hebt. Ze komen dan alles controleren, ze kijken zelfs in mijn keukentje.

Een WTP is anders dan een controle van de politie of de gemeente, er is geen politie bij en ze kijken ook niet naar je vergunning. Ik heb daarmee altijd een hoop gedoe, want ik heb geen vergunning voor mezelf. Ik ben namelijk gepakt terwijl ik zonder vergunning werkte lang geleden, en dan mag je nóóit meer een vergunning. Dan mag je het dus nooit meer netjes regelen. Die heb ik dus via mijn geldmannetje, die mij een vergunning heeft bezorgd door hem door een andere klant van hem aan te vragen ofzo. Het is ingewikkeld, maar het werkt wel. Zo voorkom je dat de regering je de illegaliteit induwt.

Het is dan zonder de politie, het blijft wel gewoon een overval. Die komt regelmatig, het is heel hinderlijk. Bij de ramen gebeurt het bijna elke week, bij mij is het minder vaak. Alles word nagekeken, en ze zoeken echt naar stukjes papier met afspraken. Mijn noteblok met aantekeningen voor mijn blog word ook telkens doorgekeken. Ze kijken in je mail naar je afspraken. Ze halen mijn laatjes overhoop, en één keer greep zo'n man mijn telefoon uit mijn handen, en ging er doorheen kijken.

Ik begrijp eigenlijk niet waarom ik moeilijk moet doen met opgaves en een geldmannetje, als ze me toch niet vertrouwen. Ze komen zovaak, dat ze beter weten dan ik wat er allemaal gebeurd. Dat vind ik ook wel irritant. Het is intimiderend, en beledigend. Je word behandeld als een crimineel. Soms is de man wel aardig, maar soms behandeld hij je alsof je een misdadiger bent, die hij deze keer net niet betrapt heeft.

Je went eraan,want je went aan alles. Soms is het vervelend, en voor de klant is het heel erg schrikken. Die is het niet gewend, en hij wil natuurlijk niet dat het uitkomt. De belastingmensen zijn bovendien niet heel erg voorzichtig, als je zegt dat je er net met een klant zit, gaan ze niet eens weg. Ze kijken dan vast even rond, zeggen ze. Nou, dan is het wel over voor die klant, die heeft zich rotgeschrokken. Zelfs vaste klanten komen soms dan niet meer terug.

Ze kijken mijn administratie door, en ze kankeren altijd dat het onoverzichtelijk is. Ik stuur ze dan door naar mijn geldmannetje, die hele mooie tabellen maakt met alles erin. Dat willen ze dan niet, ze willen de vodjes zien waarop ik alles schrijf. Dan moet je ook niet kankeren als het niet netjes is, vind ik.

Vorige week waren de WTP-mensen met zijn tweeën, en ik kende ze allebei niet. Ik had toen net een klant in me, en die schrok zich rot. Ik heb ze binnengelaten, en ze begonnen meteen te snuffelen. Ik wou de klant even geruststellen. Ze moesten me meteen al hebben, en we hebben ruzie gemaakt omdat zij wouden dat ik de kluis openmaakte.

Ze wouden ook in mijn macje kijken, en dat is helaas ook normaal. Intussen ging ik de klant kalmeren, want die zat aangekleed in de peeskamer, en durfde niet naar buiten omdat hij zich bekeken voelde. Dat is niet zo raar als het klinkt, er was wel wat herrie geweest.

Even later werden de belastingmensen heel stil, en ze hadden wel genoeg gezien. Dat viel me toen al op. Eentje zei nog wat over mijn computer, maar dat heb ik dus even gemist omdat ik mijn klant aan mijn kop had. Ze zijn weggegaan, en ik heb mijn klant getroost met een extra pijpbeurt, en hem weggewerkt.

Daarna wou ik even mijn mail bijwerken. Toen zag ik pas, dat mijn hele scherm lichtblauw was. Er zat links een vage witte vlek in, en ik kreeg het niet meer normaal. Zelfs herstarten hielp niet. Hij maakte nog wel de geluidjes die bij het starten hoorden, maar het scherm kon alleen nog maar uit en lichtblauw! Dan heb je niets meer aan je computer.

Zelf kon ik er niets mee, dus ik dacht: ik bel even een vriend die goed met computers is. Maar zijn adres staat in mijn macje! Dus dan maar die avond thuis mijn oude computer opgestart, want daar moest ook nog wel wat staan. Die had ik al heel lang niet meer aangehad, en toen die startte, kreeg ik na het Dell-logo alleen maar een paar regeltjes Engelse computertaal, en toen niets meer.

Ik heb in een ouwe telefoonklapper nog zijn telefoonnummer gevonden, en hem opgebeld. Hij kon me niet helpen met mijn macje, want hij heeft alleen maar verstand van de andere soort computers. Hij zei dat het leek op schade aan de hardware. Hij zei ook dat hij geen nieuwe hardware voor me had. Met mijn oude computer zei hij dat mijn opslag te lang had stilgestaan, en niet meer wou starten.

Ik doe heel veel met de mail, dus dit was heel erg! Hij heeft voor me gebeld met Apple over reparatie, en daarvoor wou hij heel veel nummers van mijn macje weten. Toen heeft hij me verteld, dat Apple me niet wou helpen, omdat mijn macje niet eerstehands was. Ik heb hem toen boos in de container gesmeten.

Toen pas heb ik opeens bedacht dat de belastingmensen hem kapotgemaakt hebben. Ik legde het verband niet eerder. Dat kwam omdat ik teveel in de war was geweest door mijn klant. Ik was woedend, dat ze mijn computer kapot hadden gemaakt. Ze moeten het wel geweest zijn, dat kan niet anders. Ik kan er natuurlijk niets tegen doen, want de Belasting kan je breken.

De volgende dag ben ik tussen twee klanten in naar de computerwinkel geweest. Daar heb ik een nieuwe laptop gekocht, een Pavillion. Het kost meteen wel weer een hoop geld, maar ik kon niet langer zonder een computer. Ik heb wel weer aan een macje gedacht, maar ik wou graag weer een windows computer. Windows is veel moeilijker, maar je kan er meer dingen mee, als je iemand kent die hem goed voor je kan installeren.

Ik heb hem meteen in de doos naar mijn computer-vriend gebracht, en ik heb maar braaf gedaan toen hij me vertelde dat hij me alleen maar zag als ik computer-problemen had. Hij heeft ook wel gelijk, maar hij kan echt alleen maar over computers praten. Ik heb even met hem geflirt, en hij was weer blij. Mannen zijn zo simpel.

Nu heb ik hem weer terug, en ik ben verbaasd dat windows zo mooi kan zijn. Die grasheuvel is weg, en nu is er een soort doorzichtige achtergrond die heel erg op mijn macje lijkt. Het valt het meest op, dat hij zoveel sneller werkt dan mijn macje! Het was wel weer even wennen aan waar alles zit, want ik vind het dock toch wel handig.

Gelukkig is mijn mail bewaard, maar voor de rest ben ik wel alles kwijtgeraakt. Al mijn favorieten ben ik kwijt, en al mijn wachtwoorden ook! Ik moet ze dan weer uit mijn hoofd intikken, en dat is moeilijk. Ik kom niet overal meer in. Voor de rest is het wel leuk om een nieuwe computer te hebben, met alle nieuwe snufjes. Ik kan alleen niet meer bij iTunes. Dat moet ik maar even navragen, hoe dat moet.

Ik kan weer gewoon schrijven, en dat is wel fijn. Ik hoop dat bij de volgende WTP ze deze computer niet meteen stukmaken.