Junk

Een paar weken geleden had ik opeens geen pads meer. Ik had een volle dag met klanten, en ik moest even een kopje koffie. Ik heb mijn keuken helemaal doorgezocht om pads te vinden, maar ik kon alleen maar een oud pak Roodmerk vinden. Het was al een poos open, en het had niet meer de geur die ik bij koffie vind passen. Ik heb er toch van gedronken, want slechte koffie heb ik liever dan helemaal geen koffie.

Ik heb een koffie-verslaving, en vroeger was ik verslaafd aan sigaretjes. Ik heb veel geblowd, maar daar kon ik makkelijker zonder. Ik vond dat gewoon erg lekker. Verder ben ik niet gegaan, maar ik heb er wel duidelijk van gemerkt dat ik echt verslaafd was. Ik heb ook veel gedronken bij vlagen, maar dat is nooit een verslaving geworden gelukkig.

Er zijn klanten die verslaafd zijn. Die komen netzogoed als de nette klanten, en je merkt het vaak pas als ze aan je deur komen. Ik vind een roker of een koffie-junk zoals ik geen verslaafde, want dat kan je doen zonder dat het je leven veranderd. Als ik praat over een verslaafde, dan heb ik het over mensen die alcoholist zijn, of aan de heroïne verslaafd zijn. Bij die mensen verandert hun leven echt van hun verslaving.

Verslaafden die bij mij komen, zijn vaak kleurrijke mensen. Ze leven heel erg intens en voor het moment, en ik hoor daarbij. Als ik weet dat een man verslaafd is, maak ik wat extra tijd omdat die mensen vaak een douche nodig hebben als ze bij me komen. Je moet je een beetje aan je klanten aanpassen, als ze andere behoeftes hebben. Bij verslaafden is dat wel zo. Je moet meestal vooral wat meer geduld hebben, en ze willen graag dat je ze als mensen behandeld, niet als junks.

Verslaafden hebben een wanhopige behoefte, om puur te genieten. Als ze bij mij komen, zijn ze op zoek naar extase. Ze geven zich helemaal, zonder schaamte en zonder valse bescheidenheid. Dat vind ik mooi om te zien, ze hebben iets kunstzinnigs. Er zijn veel beroemde kunstenaars geweest die ten onder gingen aan hun kunst, en voor verslaafden is dat soms ook zo. Kunstenaars werken om de wereld intenser te laten beleven door mensen die van hun kunst komen genieten, maar verslaafden zijn meer bezig om zèlf de wereld zo intens mogelijk te beleven, ook al gaan ze eraan kapot.

Ik krijg wel veel alcoholisten, helaas zijn ze nooit zo aantrekkelijk als Nicolas Cage. Voor de rest lijkt het ook totaal niet op Leaving Las Vegas, eigenlijk. Alcoholisten beginnen vaak met weglopen voor iets, maar als het echt sterk geworden is, zijn ze vaak boos op de wereld. Potentie is een groot probleem voor deze mannen, maar niet zo groot als hun eenzaamheid. De wereld laat je links liggen als je een alcoholprobleem hebt. Ik geef ze graag een beetje warmte.

Alcoholisten in bed is veel improviseren. Ze hebben niet zoveel potentie, en ze zijn snel moe. Je bent dus vooral vóór ze bezig, en zij genieten van je. Je hebt meestal meer succes met pijpen dan met neuken, want hoe gevoelig ze zijn kan zomaar veranderen. Als je de spanning teveel laat oplopen, worden ze soms agressief, dus j kan het beste zo'n man duidelijk maken wat er gebeurd, en gewoon direct naar zijn orgasme gaan toewerken. Dat is toch wel genoeg werk.

Er zijn mannen die drugs alleen maar gebruiken voor het plezier, of om te ontspannen. Die zijn niet echt junks, want ze hebben banen en gezinnetjes. Bij mij gebruiken ze dan omdat ze het fijner vinden. Dat vind ik niet zo fijn, want een man word toch onvoorspelbaar van drugs. Als je een junk of alcoholist bent, begrijp ik het wel. Maar voor de lol, dat keur ik toch wel af. Ik kan er meestal niets aan doen, ze doen het in de auto voordat ze bij mij komen.

Die gelegenheids-junks zijn beurshandelaars, advocaten, dokters, bankiers. In die beroepen worden er héél veel drugs gebruikt. Het lijkt wel alsof je geen dokter kan vinden die niet snoept. Advocaten gebruiken ook heel vaak coke. Ik heb een hekel eraan als een klant coke of speed gebruikt, want dan is er niets meer te beginnen met zijn pik.

Dat soort gelegenheidsjunkie is vaak heel erg dominant, maar je kan hem niet zijn gang laten gaan. Dan worden ze vaak agressief of komen ze veel te snel klaar. Je kan er ook niet op rekenen dat ze van het condoom afblijven, dus dat moet je vlak vantevoren aanbrengen, zodat ze de tijd niet hebben. Ik vind het maar vermoeiende mannen, die bovendien niet leuk zijn in bed. Ze eisen alles maar op, je hebt geen dialoog.

Verslaafden die hero¨ne gebruiken, of dat soort van middelen, noem ik maar junks. Dat is een naam waar ze zelf niet van houden, maar het is hoe ze genoemd worden. Junks hebben een spiraal van verslaving meegemaakt, die al je kracht nog niet kan verbreken. Bij mij komen ze even uitbreken uit hun ellende, en even mijn warmte voelen. Dat vind ik wel vleiend, dat een man die zo door het bruin is geobsedeerd, toch zijn geld en tijd aan mij besteed.

Junks hebben vaak maar héél weinig libido. Ze willen meestal meer liefde. Dat kan ik makkelijk geven, en de seks is dan het middel. Je moet rustig aan doen, ze zijn breekbaar, ze lijken soms dertig jaar ouder dan ze echt zijn. Ze hebben veel jeuk, en ze hebben vaak ontstekingen en ziektes. Daarom moet je een soort van verpleegster zijn af en toe, om te zorgen dat ze zich kunnen ontspannen. Het blijft een man, dus je moet hem wel zijn waardigheid geven.

De laatste soort van verslaafden, zijn de hoogsensitieve mensen die door medicijnen verslaafd zijn geraakt. Je krijgt al hun ellende te horen, en dat accepteer je maar. Ze zijn vaak hypochonders, en ze hebben overal een naampje voor. Elk probleem wat ze hebben, heeft een etiketje. Ik probeer me in te leven in zo'n man, maar het is te moeilijk. Alles vinden ze een probleem, en ze leggen zich erbij neer en nemen meer medicijnen. Als ze het niet van de dokter kunnen krijgen, bestellen ze het op Internet.

Hoogsensitieve mannen zijn echt te moeilijk voor me. Ze klagen zoveel over zulke alledaagse dingetjes, dat ik me echt niet kan inleven. Ik irriteer me teveel. Dat verberg ik natuurlijk, maar ze krijgen geen optimale ervaring van me. Ik werk gewoon als met alle klanten, maar ik knik gewoon een beetje als ze vertellen over wat ze dwarszit. Er is geen beginnen aan! Je kan niet de hele tijd maar blijven oppassen voor alles wat ze hebben, want het is teveel. En dan willen ze ook nog graag hun hele verhaal aan je vertellen. Daar kan ik echt niet tegen, maar je kan zo'n man niet zeggen dat hij gewoon moet opzouten. Hoogsensitief is wel iets.

Toen ik nog kraakte kende ik ook junks, die bij ons woonden. Ze trokken wel weer verder, maar ze pasten beter in onze krakerswereld dan in de consumptiemaatschappij. Ik had weinig contact met ze, want ik was nog niet zo weerbaar. Ik heb zo'n man weleens mijn bed gegeven, eigenlijk voor één nacht maar ik durfde hem niet weer te vragen of ik het terug mocht.

Junks zijn niet alleen maar lieve wezens, ik word er ook weleens gek van. Ze zijn bijvoorbeeld heel onbetrouwbaar. Als je een afspraak maakt, word het niet altijd netjes afgezegd als hij opeens niet komt. Dan zit je dus met verloren tijd. Ze zijn ook niet goed met andere afspraken, voordat je het weet ben je wéér over condooms aan het zeuren.

Er kwam deze week een junk die wel vaker komt, en na de beurt wou hij me betalen met een DVD-speler om zijn geld terug te krijgen. Hij wou zijn beurt van €260 betalen met een DVD-speler zonder doos, die je bij de blokker voor €30 kan kopen. Toen ik nee zei, begon hij heel zielig te zeuren. Normaal ben ik daar wel gevoelig voor, maar niet als je mijn klant bent. Ik vond het heel kinderachtig, en dit is niet de eerste keer dat junks zoiets doen.

Tenslotte is er één ding waardoor ik soms overweeg om maar helemaal geen junks of alcoholisten meer toe te laten. Ze hebben veeltevaak herpes of andere SOA. Als iemand bij mij komt met herpeszweren kan hij meteen oprotten. Wat denken ze wel niet? En toch komen junks ermee aan alsof er niets aan de hand is. Er komen er ook genoeg met ontstoken pikken, en dat hoef ik ook niet. Dat kan best wat onschuldigs zijn, maar ik wil het niet wagen. Bovendien kan je HIV/AIDS niet zien, en dat hebben junks ook veel meer. Ik vind het onverantwoord om het risico te nemen. Ik doe junks nog omdat ik me anders schuldig voel, maar eigenlijk zijn ze de moeite niet voor mij.