Dom

N heeft me van de week hard uitgelachen. Ik voelde me ontzettend dom. We waren uitgeweest naar de stad, en we hadden in een café aan het Rembrandtplein wat gegeten, en ik ging haar een kunstgalerie laten zien waar ik al even heenwou. Onderweg hadden we het over werk, ook al praat ik daar liever over dan zij.

Als ik met N praat, ben ik altijd degene, die begint over werkdingen. Dan komt er ook wel een leuk gesprek, maar N laat wel merken, dat ze er eigenlijk niet graag over praat. Zij heeft het liever over huizen en wonen, en ze wil ook met een interieur-architect-opleiding beginnen. Ze houdt bij hoe het in de Oekraïne is, en ze praat veel met haar familie daar. Daar verteld ze me alles over.

Haar familie daar is arm, zelfs als je het bekijkt volgens de Oekraïners, en ze hebben een hoop aan het beetje geld wat ze stuurt. Ik was best ontroerd toen ze me dat de eerste keer vertelde, en ik vroeg of ze het werk daarom deed. Toen zei ze dat ze geld stuurde om van het gezeik af te zijn, en haar verdiensten dus ook flink lager vertelde dan wat ze echt verdiend. Dat is ook echt N, heel nuchter en erg direct.

Voor ouwehoeren over gewone dingen kan ik ook bij mijn gewone vriendinnen aankomen, dus met N praat ik graag over mijn en haar werk. We praten wel vaker, maar veel over klanten en minder over hoe we het werk aanpakken. De administratie-kant komt al helemaal niet vaak aan de beurt. Zij doet geen administratie, en ik laat het aan mijn geldmannetje over.

Deze keer kregen we het erover, terwijl we onderweg waren naar de galerie. Ik vertelde namelijk over de WTP waar mijn macje kapotging. Ik moest toen uitleggen aan N wat een WTP was. Zij krijgt die niet. Toen ik uitlegde dat dat kwam omdat ik ingeschreven stond met mijn bedrijfje, kreeg ze de lachstuip. Zij vond het maar dom, want ik maakte het alleen makkelijker om me te vinden. Dat is ook wel zo, maar anders vinden ze me tóch wel, door de advertenties.

Zij moest alleen maar harder lachen, en ze legt me uit dat een goeie exploitant meerdere websites heeft waar hij met je foto's staat, en dan via die website klanten aantrekt. Die komen dan via de exploitant bij jou terecht. Hij spreekt af met ze in een hotel, en op één dag heb je dan vijf of meer boekingen in één hotelkamer. De exploitant zorgt dus voor de klanten, en voor je veiligheid, en voor de boekingen. Je hoeft alleen maar klanten af te werken.

Haar eerste exploitant heeft haar geflest, maar toen ze met ervaring terugkwam na uitgezet te zijn, heeft ze haar nieuwe exploitant gevonden. Daarmee heeft ze betere afspraken. Ze is blij met hem omdat ze geen last meer heeft van de politie. Zolang ze werkt in Amsterdam Amstelland, Gooi en Vechtstreek of Hollands Midden, krijgt ze een waarschuwing als de politie langs gaat komen. Zij zegt dat hij een hacker heeft die de politie bespioneerd, maar ik denk dat hij gewoon een smeris betaald.

Ik krijg telkens controles van de politie, en die ben ik best wel zat. Ik zou ook wel willen kunnen zorgen dat ik van ze afwas. N vind me maar een domme doos dat ik het allemaal pik. En eigenlijk is dat ook wel zo, ik pik alles wat ze met me doen. Ik heb geen keus, of ik moet ondergronds gaan werken. Daar heb ik eigenlijk niet zo'n zin in, want dat voelt gewoon verkeerd.

Ze nodigde me weer eens uit om met haar exploitant te gaan praten, maar ik heb weer nee gezegd. Ik wil er het liefst niets mee te maken hebben, en als ik met zo'n man praat zal je zien dat ik dan later met hem gezien ben, en ik weet niet wat ze dan met me gaan doen. Ik ben natuurlijk wel nieuwsgierig, maar ik wil niet ergens in betrokken raken.

Als ik haar vraag, of zij er geen last van heeft dat ze werkt met criminelen, en eigenlijk de boel flest, dan klik ik totaal niet met haar. Ik kom niet door bij haar, want zij ziet het niet als criminelen. Zij gaat gewoon haar gang, en dat het niet volgens de regels is kan haar niets schelen. Ze vind het niet verkeerd, ze zegt dan ook dat ze niet steelt, niemand dwingt. Als ik haar dan vraag of ze het niet erg vind dat ze de maffia sponsort, gaat ze alleen maar lachen.

N is aan de Oekraïense maffia minder geld kwijt, dan ik aan de Belasting. Zij verdiend ook meer dan ik, omdat ze werkt voor een groot bedrijf dat het heel handig aanpakt. Ze heeft een Pools paspoort, dat klopt met de vergunning en de KVK registratie. Die naam deelt ze met andere meisjes die voor dezelfde exploitant werken, maar niet op die dagen of die uren. Zij vind het gevaarlijk dat ik een paspoort met mijn eigen naam in mijn werkflatje heb liggen. Ik heb geen keus.

Ik voelde me na dat gesprek maar een beetje dom en gebruikt. N heeft het veel beter geregeld dan ik. Als ze klaar is, dan houd ze op en staat ze nergens geregistreerd. Ze heeft veel meer van het geld wat ze verdiend heeft over, en dat staat netjes in het buitenland op een rekening. Ze hoeft niets te investeren, terwijl ik toch wel geld aan onkosten kwijtben. Ik heb het gewoon verkeerd aangepakt. De maffia sloopt je macje tenminste niet.

Zo voel ik me dan een poosje, maar dat gaat wel weer over. Ik werk toch liever legaal, en ik betaal mijn belasting omdat andere mensen anders mijn stuk moeten overnemen. Dat is niet netjes. Bovendien ben ik een schijterd, en ik zou de hele tijd bang zijn dat ik werd opgepakt. Nu werk ik volgens àlle regeltjes, en dat zijn er veel. Maar dan kunnen ze je in ieder geval niet zomaar meer pakken.