Op de pof

Betaling is cash, van tevoren in het handje. Ik heb zelfs gedacht aan een geldcontrole-apparaat. Meestal word ik betaald in briefjes van vijftig, maar één van mijn vaste klanten heeft een haringstal, en die betaald me in tientjes en twintigjes. Dat is erg makkelijk voor het wisselgeld. Soms wil een klant anders betalen, maar je ziet het niet zovaak.

De klanten gaan ervan uit dat je zwart werkt, dus dan is cash wel logisch. Ze willen ook niet thuis uitleggen waar een afschrijving van is, dus dat is nog een reden. Ik zou eigenlijk wel fijn vinden als er gewoon met pin betaald werd, want dat zou voor mij betekenen dat ik niet telkens de stort moet doen. Bovendien krijgt mijn geldmannetje dan meteen te zien wat er betaald is, zodat ik er niet een lijst van hoef bij te houden.

Ik hoor bonnetjes te geven, maar het boekje met bonnen ligt in een laatje. Niemand wil een bonnetje, ook niet als ik er niet op zet voor welke dienst het is. Ze kijken je aan alsof je gek bent. Mijn geldmannetje zegt dat ik verplicht ben bonnetjes aan te bieden, maar ik vind dat ze het maar moeten vragen als ze er één willen.

Ik neem geen creditcards aan, en ook geen diensten. Ik heb één keertje een Macbook aangenomen als betaling, maar daar heb ik eigenlijk een beetje spijt van. Voor mij dus geen betaling met producten, gewoon geld. Daar heb ik het meeste aan. Bovendien is het een heel geregel als je andere betaling gaat accepteren.

Er zijn af en toe klanten die op de pof willen. Ze komen er nooit mee voordat ze bij me binnen zijn, want ze weten heel goed dat je anders nergens komt. Gelukkig laat ik me vóór de wip betalen, en niet erna. Als ik het zou toelaten, dan zou die man zich nooit meer laten zien, terwijl hij me achter mijn rug uitlacht dat ik erin getrapt ben. Dat vind ik eigenlijk erger dan dat ik het geld zou missen.

Toch blijf je mannen tegenkomen die het proberen. Vaak bij de eerste keer. Soms zeggen ze recht inje gezicht dat ze niet van tevoren willen betalen, omdat ze dan niet weten wat ze krijgen. Dan mogen ze meteen weg, daar helpt geen lieve moeder meer aan. Als je zo begint, dan liever een ander hoor! Ik ben geen hond, je hoeft me geen snoepje voor mijn neus te houden om me mijn kunstje te laten doen.

Ik heb een keer een vaste klant pof gegeven. Hij kwam al heel lang bij me, maar op een dag zat hij zonder geld. Ik heb hem toen in een impuls pof gegeven. Hij beloofde dat hij het de volgende keer zou betalen. Daarna zag ik hem véél langer dan normaal niet. Ik voelde me er heel naar over, alsof ik belazerd was door een vriend.

Je klanten worden nooit vrienden, zover moet je het niet laten komen. Je bent zaken met hem aan het doen, en je mag best vriendelijk met hem zijn, maar zolang je hem alleen maar zó kent, moet je het niet gaan zien als echte vriendschap. Er zijn best klanten met wie ik vrienden zou kunnen zijn, maar zo iemand is toch vooral klant, en misschien voel ik een klein beetje vriendschap.

Die vaste klant kwam zo lang niet, dat ik hem niet meer terug verwachtte. Als ik eraan dacht, maakte ik me soms een beetje boos. Ik was boos op mezelf, omdat ik er zo in was getrapt. Ik vond het geen fijn gevoel, want ik ben graag positief over de mensen om mij heen, en als er zoiets gebeurd, heb ik meteen minder vertrouwen in iedereen. Dat werkt niet fijn, want de prostitutie is toch werken met mensen.

Opeens was hij weer in mijn mail. Hij wou weer komen, meer dan een jaar sinds vorige keer. Ik wou hem eerst negeren, maar toen heb ik hem toch maar laten komen. Als hij weer pof wou, dan had ik al helemaal bedacht hoe ik hem ging uitschelden. Als ik een grote mond zou krijgen, dan zou ik hem gewoon pepperen, had ik bedacht. Ik wou geen ruzie, ik vond dat ik in mijn recht stond. Maar als ik hem zou vertellen dat hij nog een schuld bij me had, en hij zou het netjes betalen, dan zou ik er niets van zeggen.

Toen hij kwam, was het eerste wat hij deed betalen voor de vorige keer, met een extraatje. Het tweede was dat hij sorry zei dat hij nog niet eerder wat had gezegd. Hij was werkloos geweest, en hij had nu weer een baan. Hij is nu weer vaste klant, maar hij krijgt geen pof meer. Niet alleen hij, maar ik doe het helemaal niet meer. Je houd er teveel nare gevoelens aan over.