Jojanneke in de prostitutie

Een poosje geleden schreef ik al over de nieuwe documentaireserie van Jojanneke van den Berge. Zoals ik toen al zei, ik verwacht er niet veel van. Jojanneke had vantevoren al duidelijk gemaakt dat ze een verbiedertjesagenda had, en dat is aardig uitgekomen. Als we alleen naar het programma kijken, had ik eigenlijk alles wel al aan zien komen. Maar er is toch een grote verrassing voor me geweest.

Het is al een poosje onrustig op de sociale media over dit programma. Jojanneke heeft met haar team veel tam-tam gemaakt over haar show, die toch wel uren en uren TV moet vullen. Maar op Twitter zitten tegenwoordig een aantal flinke hoeren, die hun mondje wel bij zich hebben. Ik blijf daar weg, want dan zou ik geen tijd meer voor mijn blogje hebben, en ik vind het moeilijk met de anonimiteit, maar daar gebeuren soms goeie dingen.

Ik lees het meeste. Soms heb ik er niet de tijd voor, want er gebeurt op Twitter véél, en het gaat heel vlug, maar er komt soms heel wat interessants uit. Een paar van de meiden die daar Twitteren werken soms ook mee aan mijn blog, en geven me tips en steun. Twitter zat er bovenop toen Jojanneke vooraf aan haar eerste aflevering al in de pers, op de TV en op de radio mocht komen praten over haar docu.

Als je reclame maakt, wil je ophef. En dus kwam Jojanneke met ophef. Ze beweerde dat zeventig procent van de vrouwen gedwongen werkt, dat ze vantevoren heel neutraal was geweest maar door haar onderzoek nu erg geschokt en negatief was geworden over prostitutie, dat ze geen happy hookers had kunnen vinden, dat de hoeren haar vertelden dat geen klant vroeg naar vrijwilligheid, en ga maar door.

De meiden op Twitter hebben haar daarop aangesproken, en Jojanneke en haar team hadden natuurlijk niks achter de hand om hun verhaaltjes mee te verdedigen. Dat werd heel snel een eenzijdig gevecht. Misschien was dat ook wel het plan, want er kwamen best mensen naar kijken. En wat ik niet verwacht had, het kwam in het nieuws. De journalisten vermeden wel om Jojanneke de vragen te stellen waar ze op Twitter van had laten zien dat ze dat niet kon beantwoorden, maar toch!

Ik heb daar heel tevreden over meegelezen. Dat mogen jullie best weten. Ergens viel er een last van me af, want ik heb me heel lang gevoeld alsof ik de enige was die hard discussiëerde tegen de media. Dat was niet zo, maar zo voelde dat. Nu heb ik dat gevoel niet meer, want er wordt goed aan de weg getimmerd door andere meiden in andere media. Ik hoop dat ik daarom minder me met het vlugge nieuws bezig hoef te houden, en meer tijd overhou voor langzame ontwikkelingen. En mijn eigen verhaal op mijn blog!

Op Twitter zie ik wel dat mijn antwoordstukjes goed gebruikt worden. Dat vind ik fijn. En als de Twittermeiden vinden dat er bepaalde antwoordstukjes nog zouden moeten worden geschreven, dan hoor ik graag wat ze zoeken, want dan wil ik daar best werk van maken. En natuurlijk, omdat ik zelf heel erg mijn eigen mening heb, zie ik ze dingen zeggen die ik zelf anders zou zeggen, dingen die ik zelf anders vind, en dingen die ik zelf nooit zou hebben gezien.

Het cijfer wat Jojanneke gebruikt om paniek mee te zaaien, dat zeventig procent gedwongen zou zijn, is een leugen. Dat klopt niet, en daar moet wat van gezegd worden. De foute cijfers waarmee wordt gespeeld zijn schadelijk. Het is alleen jammer dat er zo de nadruk op wordt gelegd, want zo lijkt het snel alsof dat het enige is. Maar op Twitter moet je alles in een handjevol letters zeggen, dus ze hebben ook niet echt keus.

Soms ontspoort het een beetje. Er is bijvoorbeeld door de vriend van Felicia Anna uitgezocht waar die zeventig-procent-schatting vandaan kan komen. Hij is overtuigd dat dat komt van een rapport over het percentage van de voorgekomen zaken mensenhandel die ook tot veroordeling leidden. Maar dat ze het daarvandaan heeft, is helemaal niet zeker. En dan klinkt het raar als het achteraf anders blijkt. Daar moet je haar zelf mee laten komen, anders lijk je een stropop aan te vallen.

Zelf dènk ik dat ze het gewoon als soundbite heeft overgenomen van Warner ten Kate. Die zegt dat al jaren, en het is een bron waarvan we weten dat ze hem heeft gebruikt. Hij heeft het van de eerste versie van Schone Schijn, toen ze gewoon de onderbuikschattingen van zedencontroleurs hebben verzameld en daar maar het gemiddelde van hebben genomen. Het is een getal wat ze lekker kunnen gebruiken, dus dat blijf je horen.

Het is bij de verbiedertjes niet gewoon meer om Schone Schijn te gebruiken omdat het rapport zo vernietigend onderuit is gehaald vanwege al het gokwerk, dus het is niet raar om te denken dat het daar niet van komt. Maar het OM trekt zich van dat soort dingen niks aan. Het OM maalt niet om stemmen, om slechte publiciteit, om door de mand vallen. Want niemand maakt het OM wat. Dat krijgt ooit een eigen stukje.

Doorpraten is alles op Twitter. Over die zeventig procent wordt wel doorgepraat, maar bijvoorbeeld veel minder over het verhaaltje van Jojanneke dat ze eerst positief over prostitutie dacht, maar door het maken van de docu negatief is geworden. In dit stuk van jaren geleden is wel te zien dat ze toen al voor absolute verboden was, en vol nijd over het vak was. Dat liegt ze gewoon, en dat toont mooi hoe onbetrouwbaar haar verhalen zijn.

Ze heeft de fout gemaakt op Twitter expliciet te zeggen dat ze geen happy hooker kon vinden, en toen de meiden daar massaal over vielen, ook nog te zeggen dat ze die wel had kùnnen vinden, als ze maar wóú. Ze heeft de fout gemaakt te beweren dat een Twittermeid had geweigerd om mee te werken, terwijl dat gewoon niet waar was. Die roerde haar mond toen wel. Ze beweerde dat er altijd wat achter zat als een hoer zei dat ze happy was. Joh, natuurlijk draaien we eromheen.

De meiden op Twitter hebben alles ookwel gezegd, denk ik. Het zakt alleen heel snel diep weg op Twitter. Ik vind het eigenlijk meer interessant dat die meiden laten zien dat Jojanneke bewust de gewone meiden negeert, en zich helemaal concentreert op meiden waar ze een traantje uit kan persen. Of die nou echt hoeren zijn of niet. Gesprekken met meiden die het haar moeilijk zouden kunnen maken vermijdt ze liever.

Het mooie is wel dat er ook mensen in de massamedia hebben opgepikt dat er gaten in Jojannekes engeltjesvleugels zijn geschoten. Op Glamorama, een achterklap-website van de mensen van GeenStijl, wordt er meegekeken naar hoe Jojanneke te kijk wordt gezet. De Telegraaf heeft in een korte opiniecolumn wat opbeurends voor de meisjes gezegd. Zelfs Elsevier is bijna kritisch. Inhoudelijk kan Jojanneke zich niet verdedigen, en het blijft bij klagen dat ze als moraalridder wordt beschouwd.

De meeste media laten het natuurlijk liggen, en bij programma's als Dit Is De Dag, waar een Twittermeid een zinnetje mocht zeggen als opzetje om Jojanneke haar af te laten katten, en zelfs bij BNR, waar de presentator behulpzaam suggereert dat ze op Twitter bedreigd wordt, gaat het eerder om het overeind houden van haar geloofwaardigheid. Jojanneke doet het alleen goed zolang ze op een medium is waar ze beschermd wordt tegen kritiek.

Het BNR-interview vond ik eigenlijk wel een mooi voorbeeld van haar interviews. Ze beweert dat we het in Nederland een normaal beroep vinden, dat er een groepje mensen is op Twitter die als iemand uit het verbiedersgroepje over ze begint te preken, "op hun dak" komt. Dat dat vrouwen met een stem zijn, maar dat Jojanneke een stem geeft aan de véle vrouwen zonder stem.

Ze beweert dat toen Sjaban verdween, het vacuum dat hij achterliet werd opgevuld. Alsof we dat niet zouden hebben gemerkt. Dat het bestaan van uitstapprogramma's wat wil zeggen over de heftigheid van het beroep. Dat verbieden niet het punt is van de serie, ookal dacht ze daar vantevoren anders over, maar dat het gaat om een aanklacht te doen tegen misstanden. Ze beweert dat klanten buiten schot blijven, en spreekt de EO tegen die duidelijk zeggen dat dit géén neutraal programma is.

Ze ziet de weerstand die ze voelt als bewijs dat ze een open zenuw raakt, niet dat ze gewoon mensen onnodig stigmatiseert en die daar boos van worden. Ze beweert zelfs dat als ze wat anders had gevonden in haar onderzoek, ze zomaar zèlf in een club aan het werk zou hebben kunnen gaan! Ze vergelijkt een verbod om dieren in de etalage te zetten met de raammeiden, omdat ze denkt dat dat over de waardigheid van die beesten gaat, en niet om de stress. Dat raammeiden als vlees te koop staan.

Maar vooral die valse tweedeling tussen zielig slachtoffer of "vieze hoer, je staat er uit eigen wil." Ik heb nog voor jaren antwoordstukjes te schrijven. Want elke losse flodder van de verbiedertjes moet ik met vier pagina's uitleggen, voordat mensen het begrijpen. Ik weet dat ze niet populair zijn, maar met elk antwoordstukje zorg ik weer dat ze zich niet kunnen verstoppen achter dat nepargument.

Het programma van dinsdag zelf was al die ophef niet waard. Het was duidelijk in de stijl van Sophie Hilbrand, met de camera heel veel op de mimiek van Jojanneke zelf, zodat je kon meevoelen met wat zij voelde, en in de stijl van Sunny Bergman, de persoonlijke, intieme ontdekkingstocht naar iets wat de presentator vantevoren al had beslist te ontdekken. Ze heeft vier afleveringen van bijna een uur, dus tijd zat, het tempo is dus ook laag.

De muziek was echt meer reality-show dan documentaire. Heel duidelijk aanwezig, maar mooi ingemonteerd. Helaas waren de stemmen niet altijd even duidelijk opgenomen, maar misschien kwam haar dat wel goed uit. Er is aandacht besteed aan de aankleding, het was een mooi gemaakte productie. De EO heeft kosten noch moeite gespaard om één van de manieren uit te buiten waarop ze nog in onze seksuele vrijheden kunnen snijden.

Wel was de interviewstijl erg stijf, er waren bijna geen open vragen, Jojanneke leidde zoveel ze kon wat er werd gezegd. Er was ook weer duidelijk heel veel geknipt in de interviews. Dat is al jaren de standaard, maar in dit programma vond ik het er erg dik bovenopliggen. Ze heeft twee jaar lang materiaal verzameld, en daar valt veel uit te halen wat kan worden gebruikt om stemming te maken. En dat gebeurt ook.

We beginnen met wat snelle soundbites, om de toon te zetten. Prostitutie wordt als een normaal beroep gezien in Nederland, beweert Jojanneke. Pooiers mogen vrouwen legaal achter de ramen "zetten," (...) zolang de vrouwen dat willen natuurlijk. "Maar er komt steeds meer kritiek." Dat soort suggestieve, makkelijke taalkunstjes om te doen alsof je iets niet zegt wat je duidelijk wel zegt. En dan de vraag of het wel zo leuk en normaal is als we allemaal denken.

Natuurlijk vraagt eigenlijk niemand zich af of Nederland eigenlijk wel denkt dat het zo leuk en normaal is. We doen liever alsof het zo is dat iedereen anders dat denkt, en voelen ons dan superieur omdat we "beter weten." Raar, want aan de andere kant beroept het programma zich wel telkens op een soortvan bewustzijn dat het allemaal mis is, en dat we al aan de verkettering kunnen zien hoe erg het moet zijn om die verkettering te verdienen.

Ik ga niet het hele programma op volgorde behandelen. Dan wordt dit nog veel langer dan het nu al is. Ik pak er wel wat dingen uit die ik even wil duiden, maar ik laat ook genoeg liggen. Het moet wel leesbaar blijven.

Eem verrassing is als in het tweede kwartier van het programma wordt gebeld met banken, om ze uit te laten leggen waarom hoeren geen financiële producten mogen kopen. Dat is geen grote onthulling, want banken doen er al jaren heel open over, maar het komt heel weinig in het nieuws, en mensen geloven je meestal niet als je zegt dat het een probleem is. Dat vond ik erg positief, en ik was er een beetje mee op het verkeerde been gezet. Want dat was ook het laatste positieve.

We krijgen verschillende mensen te zien in het programma. Eerst maar Julia, een hoer uit het Oostblok, die werkt voor haar kind. Ze deelt haar financiële plaatje met Jojanneke, en dat levert best geloofwaardige bedragen op voor een raammeid die volle weken werkt. Jojanneke probeert het plaatje schever te maken door ook haar woon- en leefkosten als onkosten van het werk te behandelen, en het zo te laten lijken dat ze voor haar eigen doelen nauwelijks wat overhoudt.

Een andere Oostblokse, Alina, is te zwaar, ouder, en niet mooi. Daar is nog wel wat markt voor, maar die zal het echt niet makkelijk hebben. Ze spreekt slecht Engels, en dat is handig voor Jojanneke. Gebrekkig gekozen woorden kunnen makkelijker uit context worden gehaald dan als je duidelijke zinnen maakt. Als de vrouw antwoordt op Jojanneke's vraag of ze "sad" is met ja, maar dat het haar ook "happy" maakt omdat ze haar kind eten kan geven, is dat dramatischer dan een samenhangender opmerking over goeie en slechte kanten van het werk.

Ik heb gezien dat veel mensen de melancholie van die meiden heel aangrijpend vinden. Ikzelf heb dat niet zo, want ik heb bijna elke week wel een betraande ex-pat die heimwee naar zijn kinderen heeft, maar veel mensen zien erin dat die vrouwen moeten huilen omdat ze van binnen vol pijn zitten, niet omdat Jojanneke ze uren op hun gemoed zit te werken en die twee snikken eruit heeft gepikt voor op TV.

Er komt een vrouw voor in het programma, die niet zo'n vertrouwen heeft in het haarwerkje wat haar onherkenbaar moet maken. Ze is wat ouder, en vertelt dat er veel stigma is over prostitutie, omdat het de laatste tijd zo veel negatief in het nieuws is. Ze vraagt zich af waar de rechten blijven die beloofd waren. Wat we nu hebben is alleen nawijzen, en dat je wordt behandeld als een crimineel. En daar heeft ze gelijk in.

We zien wéér Tom, de tamme hoerenloper. Hij is een Hookersman, die denkt dat hij bijdraagt aan een evenwichtig beeld door alle standpunten te belichten, en alle houdingen in te nemen. Hij maakt een verhaal over wat hoeren prettig vinden, en laat daarbij zien dat hij ons toch ziet als verheven schepseltjes die raar terecht zijn gekomen, en niet als meiden in control. En hij komt zelf met gepraat over dwang aan, tenminste volgens het filmpje.

Het Honeyball-filmpje komt weer langs. Een filmpje dat door de EU is gemaakt in het kader van hun radfem-activiteiten. De EU is al een poosje prostitutie aan het verketteren, en dit filmpje kwam Jojanneke wel goed uit. Zoals andere meiden al hebben opgemerkt, alle seks ziet er vies uit als je het zo afbeeldt. Zo gefilmd ziet een perfecte huwelijksnacht er nog uit als een zielig, smerig gebeuren.

Ook een exploitant komt aan het woord. Zoals alle exploitanten legt hij vooral uit dat hem niets te verwijten valt. Dat is namelijk tegenwoordig het belangrijkste aan hun werk. Ze moeten tussen de sluitingspogingen doorkomen. Daarvoor willen ze zweren dat ze maagd zijn, en alleen gebedjes te doen voor de meiden. Ze proberen te doen alsof ze erboven staan. Waarom exploitanten interessant zijn begrijp ik eigenlijk nietzo. Het enige wat ze doen is een legaal plekje duur verhuren.

Een bezoekje aan de GGD vond ik beter dan ik had verwacht. Ik wist al dat Jojanneke zou praten met iemand van de GGD over hoe ongezond sekswerk is, en ik hield mijn hartje al vast. Maar ik had vertrouwen moeten hebben, want het ging veel beter dan ik dacht. De vrouw van de GGD, Marianne Craanen, was een kei, en liet zich niet piepelen! Ondanks alle leidende vragen en het agressieve geknip bleef ze duidelijk.

Ondanks al het getrek en gezuig van Jojanneke bleef de GGD-vrouw erbij dat veel seks niet per sé slecht hoeft te zijn. De ene vrouw kan ertegen, de andere niet, maar het is een beroep, ook al is het niet haar beroep of dat van Jojanneke. Ik vond het mooi om te zien hoe ze zelfs volhield tegen de compromissen die Jojanneke haar aan probeerde te smeren. Die vrouw liet zich niet pooieren. Mediawijsheid zat daarin.

Dan is het wel voorbij met het beetje eerlijkheid in het programma. We hebben namelijk ooknog Josje. Over deze tamme TV-hoer heb ik al eerder geschreven, want ze komt best vaak terug. Deze keer proberen ze haar weer neer te zetten als een soort laatste volhouder van de normale Nederlandse hoer, terwijl Josje bepaald niet doorsnee is. Ze is ooknog SM-meesteres, en dat is toch een heel ander soort werk.

Meestal komt Josje in de media gepaard met een andere tamme TV-hoer, Lina. Die is dan de tegenstelling met Josje, want Lina beweert gedwongen te zijn geweest, en onder te hebben moeten duiken om te ontkomen aan haar levensgevaarlijke pooiers. En toch werkt ze weer op haar oude plek, maar daar worden in de programma's zorgvuldig geen vraagtekens bij gezet. Het is opvallend dat we Lina niet te zien krijgen.

Josje speelt zonder aarzelen de andere meiden de zwartepiet toe. Ze heeft zelf nooit wat aan misbruik kunnen zien, maar haar collega's hebben allemaal pooiers, want daar mag je wel vanuitgaan. Vindt zij. Ze praat omlaag over andere meiden die wel de klanten van achter het raam proberen te verleiden. Als de klant niet al bij het aanlopen onderdanig is, vindt Josje hem maar onbeschoft. Zelfs als ze maar vragen hoeveel het kost!

Ze haalt ook even lekker uit naar de thuiswerkers. Volgens haar ligt het aan de illegale thuiswerker dat het op de Wallen zo mager is. Het is onzin, want raamwandelaars gaan niet zomaar naar een andere soort prostitutie, en in het thuiswerk is het ook schraal, en daar zijn zo redenen voor, maar Josje haalt even uit naar de concurrentie door te doen alsof wij nergens voor betalen, en alsof we op vijftig Euro per uur zitten. Terwijl de ramen het minst worden uitgewrongen.

Ik ben niet alleen pissig omdat Josje haar TV-optreden gebruikt om naar andere meiden te trappen, maar ook omdat ik haar altijd heb verdedigd tegenover andere meiden die me al veel langer vertellen dat ze foute kanten heeft. Die zijn de komende tijd ookweer onuitstaanbaar, en dat maakt het niet makkelijker voor mij om open en vergevend te zijn tegenover mensen waar ik mee moet omgaan.

Dan komen we bij Jennifer. Daar had ik eerst een hele analyse van staan, maar dat had er echt uitgezien alsof ik helemaal gek was geworden, als je niet achtergrond had in een bepaald soort psychische draai die sommige meiden hebben. Laat ik dat maar schrappen, en wat van de simpelere dingen uitleggen. Jennifer is aan het zeiken over het werk, en vindt dat het maar slecht is in elk opzicht wat ze kan verzinnen.

Ze gebruikt het als een uitvlucht, zegt ze, maar het werk kan ze er niet beter van waarderen. Volgens haar is het achter de glimlach allemaal mis. Ze zegt te denken dat niemand met plezier werkt, iets wat mij meteen laat twijfelen of ze wel echt werkt. Ook omdat ze het over aantallen van twintig man per dag heeft. Jojanneke melkt het labiele wicht helemaal uit, en presenteert haar als iets wat vaak voorkomt.

Als ze praat over trippen en haar huilbuien als ze niet meer wil zit er een seksuele kant aan. Ze is bezig een dweepfantasie uit te leven. Daarna is het ook even zoek wat ze wil zeggen. Ze klaagt veel over stress, over ongemak, en ze heeft een houding die erg herkenbaar is. Maar ze laat nergens mee zien dat ze hoer is. Ik bedoel dat er geen scherpheid aan geslepen is die we toch wel krijgen als we werken. Ik vertrouw dit verhaal niet.

Er is iets aan die meid dat ik herken. Ik weet niet wat. Ik heb er geen naam bij, maar misschien komt het door haar manier van praten. Er zijn zinnetjes die me akelig bekend voorkomen. Dat kan natuurlijk zijn als ze uit één van de reddingssektes komt, want daar heb je ook dat ze bepaalde dingen telkens herhalen. Ze klinkt als iets wat ik met van Goch verbind, maar het is niet duidelijk. En toch voelt het alsof ik haar ergens van ken, en ik vind het jammer dat ik maar niet kan bedenken van waar.

We zien een telefoontje met de Arbodienst, waar Jojanneke een heleboel ziektes en klachten opnoemt waarvan zij vindt dat ze bij prostitutie horen. Veel van die klachten horen ook bij winkelier zijn, en er zitten er een rits bij die je gelukkig niet hoeft te verwachten in het dagelijks hoeren, maar ze doet graag alsof het erg ongezond is. In het antwoord van de arbodienst is opvallend grof geknipt. Jojanneke wil hebben dat het abnormaal wordt genoemd, en gaat daar niet stilletjes overheen.

Een segment met verborgen camera's vind ik veel verwarrender. Je krijgt geen context, alleen vage beelden met stemmen in de achtergrond. Eerst worden meisjes geheim gefilmd, heel classy hoor. Het gaat vooral om prijsaanbiedingen, en of ze condooms gebruiken. Daar heb je geen verborgen camera voor nodig, dus ik vind dat eigenlijk raar. Er lijkt een meid te zijn die pijpen en neuken zonder condoom voor vijfentwintig Euro aanbiedt, maar dat is net voordat de cameraman zo'n beetje wegholt. Ik vind het heel raar, en een beetje ongeloofwaardig. Het is sowieso nogal ver onder de prijs.

De geheime camera wordt ook gebruikt bij het zogenaamd aanbieden van een jong Pools meisje. Het lijkt te willen zeggen dat de verhuurders niet malen om hoe minderjarig een hoer is die bij ze komt werken. Dat is heel raar, want die mensen zijn totaal paranoia over dat ze hun kostbare vergunning kwijtraken, en voor elke minderjarige hoer kunnen ze er tien gewone krijgen die netzoveel betalen.

Als je niet luistert naar de rare knippen in de zinnen tekst die je hoort, lijken ze te zeggen dat ze eigenlijk niet zo'n probleem hebben met een minderjarige, en het wel "verkeerd gezien" willen hebben. Iedereen in de business weet dat dat totaal niet werkt, en je niet alleen je vergunning kost, maar ook tot mensenhandelaar maakt. Iedereen is juist doodsbenauwd om het verkeerd gezien te hebben, daarom verzamelen ze multo's met kopietjes, verklaringen en admi. Ookal helpt dat uiteindelijk nooit.

Alles lijkt mogelijk te zijn, zonder het meisje te zien, zonder verdere barrières. Heel raar natuurlijk. Het lijkt voor mij meer alsof ze informatie buiten context halen. Als ik met een verborgen camera naar een truckverhuurder ga om er één te reserveren, doen ze daar ook niet moeilijk over. Het is wat anders dan de sleutels in handen krijgen zonder groot rijbewijs en je doorlichten. En we weten toch al niet wie er praat, en over wat.

Het wordt zelfs zo gek dat er een stem lijkt te beweren dat je in Groningen wel zonder problemen minderjarig achter de ramen kan. Er zijn een hoop malle roddels in de prostitutie, maar niemand die ik ken had die ooit gehoord! Ik denk dat we hier een stukje heel creatief context weglaten zien, want in Groningen zit Zeden netzosnel in je slipje als in alle andere raambuurten.

Eigenlijk is het een heel verwarrend segmentje. Er wordt wat gesuggereerd, vooràl door de horrorfilmgeluiden erbij, maar niks wordt duidelijkgemaakt. Dat kan niet aan tijdgebrek liggen, en het is nogal oninformatief als je niet weet in welke context iets gezegd is, dus ik denk dat het hele segment bijelkaarknippen van losse flarden is omdat ze geen èchte foutheid konden ontdekken. Zoals bijna het hele programma.

We krijgen de neppooier weer te zien. Ik denk dat dit het origineel is van Linda van Goch, maar die ander lijkt er zoveel op dat het die ookwel kan zijn. Hij laat weer zien dat hij niets weet van hoe hoeren werken, hoe pooiers werken, en vooràl hoe de pooierrelatie werkt. Er wordt hem niets gevraagd wat in de diepte gaat. De geldverdeling klopt niet, de dwangmiddelen kloppen niet, niets klopt van wat hij zegt. Jojanneke vindt het maar wat spannend.

Ik zou op heel veel meer dingetjes in kunnen gaan. Daar wordt het nog minder leesbaar van, en het is al veeltelang. Ik heb wel wat dingen aangestipt, en je kan vast zelf ook veel zien als je kritisch kijkt. Het is een knipfeestje, het speelt op de emotie, en kennelijk kon ze níéts harders vinden dan wat ze laat zien, en ze moest er rare toeren voor uithalen. Het is een schuimkop op de golf van haat de laatste tijd.

Op andere blogs is er ook over geschreven. Hier is er één, hier is een ander. Ik vind ze erg de moeite waard, en zij beschrijven het weer anders dan ik.

Hier is weer een docu-soap, die de werkelijkheid in scherven moet breken om er het mozaïek van het gewenste beeld van te maken. Het is veel, het is slecht gemaakt, het is duidelijk manipulatief. Het staat ook vol fouten, maar die herken je niet als je niet geïnformeerd bent. We moeten als hoeren zelf proberen om het beeld wat hier met veel overheidsgeld en veel zendtijd bij heel Nederland op de buis komt recht te zetten. Het komt weer op ons bordje. En kan iemand me vertellen waarom ik dàt normaal zou moeten vinden?


Volgende week gaat het over loverboys. Uitgesproken als "lofferboois," netzoals Linda van Goch doet.

EDIT:
De andere delen van de serie heb ik ook gerecenseerd:
Jojanneke in de prostitutie
Jojanneke in de prostitutie, deel 2
Jojanneke in de prostitutie, deel 3
Jojanneke in de prostitutie, het laatste deel