Openingstijden

Als je werkt in een bordeel, een raam of een club, worden je openingstijden door de exploitant bepaald. Dat is meestal van laat in de ochtend tot laat in de avond. Als je een escort bent, is het vaak zo dat je zelf kan bepalen wanneer je wel en niet wil werken. Voor veel meiden betekent dat dat ze altijd in principe beschikbaar zijn, want ze krijgen weinig genoeg klanten dat het niet echt hun tijd gaat opslokken.

In de thuisontvangst bepaal je zelf alles. Dus ook wanneer je werkt. Voor de meeste betekent dat, dat je gewoon doet hoe het bevalt. Voor mij ook, maar ik heb er nog een extra voordeeltje bij. Ik ben van mezelf een vroege vogel, en de meeste meiden gaan juist later en later. Die slapen van vijf uur 's ochtends tot twaalf uur 's middags. Ik sta op met het zonnetje, of eerder. Dat is meestal om zes uur of half zes. Ik ga op tijd naar bed, en als het overdag rustig is, doe ik er weleens een slaapje bij.

Het is fijn om een vroege vogel te zijn. Als je wakker wordt en je hebt een keer geen zin in de dag, kan je gewoon even wat voor jezelf doen terwijl de rest van het land ook nog slaapt. En ik ben zoiemand die niet in bed kan blijven als ze wakker is, ik spring er eigenlijk meteen al uit.

Toen ik een schoolmeisje was, moest ik altijd vroeg op de fiets. Van onze gezindte was er wel een school in de buurt, maar mijn vader vond dat geen goede school. Het onderwijs was onder de maat, vond hij. Ik moest dus een heel eind fietsen naar de volgende stad om naar school te gaan van ons gezindte. Ik mocht zelf kiezen wanneer ik vertrok, maar er zwaaide wat als ik te vaak te laat kwam. Ik hield niet van hard fietsen, dus ik vertrok maar lekker vroeg.

Ik werd toch al vroeg wakker, want er was een boer die zijn velden aan twee kanten van het dorp had, en 's ochtends reed hij àltijd met zijn trekker voor ons huis langs. Dan was ik wakker, en dan ging ik ook maar douchen en ontbijten. Als ik ging fietsen, was het hele dorp nog helemaal stil en in slaap. Onderweg zag ik het land dan wakkerworden. De boeren zijn natuurlijk al in touw, maar de rest van Nederland wordt maar langzaam wakker.

Toen ik ging studeren, was ik altijd het eerste wakker. Studenten trekken lang door, want na het colleges lopen is er nog een hoop te blokken en te schrijven, en daarna wordt er nog doorgezakt. Anders moet je van de stress meteen naar de slaap. Als er geen vroeg college was, bleven ze op bed liggen tot ze eruit móésten. Mijn huisgenoten konden het ook niet verdragen als ik veel herrie maakte, dus ik ging meestal weer naar buiten!

In de kraak leerde ik wel een latere bedtijd, want anders lag je er een beetje uit. In de kraak waar ik zat was het echt een hechte groep. Als je dan vroeg naar bed ging, miste je sociaal heel veel. Ze namen het je zelfs een beetje kwalijk. Bovendien was alle cultuur 's avonds. Alle concerten, maar ook de praatclubs waren laat. Dan ga je wel later naar bed natuurlijk.

Daarna ging ik werken, en mijn bedtijd werd weer veel vroeger. Ik ging weer om tien uur naar bed, en om zes uur opstaan. Ik kon lekker vroeg beginnen, en dan vroeg weer naar huis. Toen ik ging managen kon ik het niet meer maken om vroeg naar huis te gaan, dus maakte ik lange, luie dagen op het werk. Ik kreeg pluimpjes dat ik zo vroeg aan het werk was! Daar kwam het weer goed uit.

Toen ik ging hoeren, en veel in de clubs werkte, paste ik me heel snel aan de clubs aan. Die sloten laat, en ze willen graag dat je er tot het àllerlaatst zit. Er kàn nog een klantje komen. Daar zoop ik ook nog veel, en dan kater je 's ochtends nog. Toen werd ik helemaal een avondmens, maar dat beviel me eigenlijk helemaal niet. Ik weet niet wat aan de alcohol lag, en wat aan het late slapen, maar ik kreeg nooit meer dat echte wakkergevoel in die tijd.

Dat schema hield ik ook nog vol toen ik begon met thuisontvangen. Ik dacht er niet eens aan om het anders te doen, want ik dacht dat de klanten het wel verwachten. Nou ja, eigenlijk dacht ik gewoon niet. Het was normaal, en ik had al heel veel veranderd. Pas nadat ik opnieuw was verhuisd, en mijn oplossingen had gevonden voor de problemen van de buurt, had ik de tijd om er eens naar te kijken.

Ik heb langzaam weer mijn bedtijd en mijn opsta-tijd vroeger en vroeger gemaakt, en ik kon daar gewoon mee werken! Het was wel iets minder, want ik moest alle nacht-klanten teleurstellen, maar het was genoeg voor mij. En dat ik me zoveel beter voelde, dat vond ik belangrijker. Zelfs met alles wat ik had geprobeerd in mijn leven kwam ik gewoon weer terug bij een vroege vogel zijn.

De meeste klanten willen 's avonds of 's nachts. Je hebt er ook genoeg die in de middag willen, maar de grote groep is nadat het donker wordt. Ik zit daarbuiten, ook al heb ik bij slappe weken weleens avonden en nachten erbij genomen. Inplaats daarvan heb ik de vroege vogels, en eigenlijk vind ik dat fijn werken. Niet alleen maar omdat ik dan mijn dag vol heb met werk, maaar ook omdat het andere klanten zijn.

Als je niet 's avonds of in het weekend zit, krijg je meer klanten. Al die part-timers met een beroep ernaast kunnen tijdens kantooruren niet. En ze moeten slapen voor het werk, dus de vroege ochtend kunnen ze ook niet maken. Dat is een hele grote groep waar ik dan niet de concurrentie van heb.

Vroege klanten zijn er nietzoveel. Maar er zijn ook erg weinig vroege hoeren, dus ik krijg ze allemaal als vaste klant. Dat is fijn. Bovendien zijn het allemaal harde werkers, die voor het werk even langswippen. Ik krijg veel bouwvakkers en andere mensen die met hun handen werken. Ik krijg mannen die de hond uitlaten voor het werk, en dan even een stop bij mij maken. Het zijn betrouwbare kerels, die begrijpen wat het is om met je handen te werken, en dus ook een beetje snappen hoe het is om met andere stukken van je lijf te werken!

Ik ben niet de enige die vroeg aanbiedt. Heel veel hoeren zijn vierentwintig uur per dag te boeken. Maar ik ben 's ochtends wàkker en vrolijk. De meeste meiden moeten het dan toch doen terwijl ze eigenlijk liever zouden slapen. Eigenlijk is dat niet goed, want zo kan je nooit een goeie indruk maken, ook al doe je nog zo je best. Een klant zei: "jij hebt tenminste 's morgens niet zo'n brakke kop met wallen onder je ogen!"

En ik moet toegeven dat het beleid wat ze bekend hebben gemaakt om de ramen op de Wallen tot zes of acht of negen uur dicht te houden, ervoor heeft gezorgd dat ik nu 's ochtends meer aanloop heb. Het is nog niet ingevoerd, maar de klanten voelen al wel dat ze niet welkom zijn. Ik ben tégen alles wat de overheid voor regeltjes maakt, omdat ze geen idee hebben wat ze doen, en eraf moeten blijven, maar dit komt mij heel goed uit. Ik worstel ermee omdat de reden verkeerd is, maar ik heb er wel wat aan.

De ochtend is al een hele tijd mijn stek, en ik vind het fijn om mijn eigen hoekje te hebben. Ik concurreer de rest van de dag graag met de andere meiden, maar het is zo zalig rustig werken met de ochtendmensen. Niemand is dronken, niemand is moe. Niemand zit gehaast op een telefoontje te wachten. De stille wereld moet nog wakker worden, de man is geil wakker geworden en komt voor een wip om de dag mee te beginnen naar mij, en voor mij is de kop eraf. Dat past heel mooi bijelkaar. Het heeft iets natuurlijks. Wakker worden met koffie, croissants en klanten, dat is super.