Tweede Mail aan de Eerste Kamer

Geacht Kamerlid,

Komende week is er weer een zitting van de Eerste Kamer over de Wet Regulering Prostitutie. Ik heb daar al eerder een bericht over aan u gestuurd. Nu zijn we anderhalf jaar verder, en ik voel weer dat het noodzakelijk is u op de hoogte te brengen van een aantal belangrijke dingen aan dit wetsvoorstel.

Ik ben heel blij met de kritische houding van de Eerste Kamer. De Tweede Kamer heeft zich erg mee laten slepen door de overdreven hype rondom prostitutie. Uw Kamer heeft dat niet gedaan, en heeft alleen gekeken naar wat de wet eigenlijk zou moeten doen, en wat daarvoor wordt opgeofferd. Die houding is het láátste vangnet wat er voor ons is voordat dit wetsvoorstel ook echt een wet wordt, en ik hoop daarom dat hij niet is verslapt.

Sinds 2008 hou ik een blog bij op Internet over mijn werk, en sinds 2009 gebruik ik die ook om mensen van buiten het vak een eerlijke blik te geven hoe het nou is om te werken als hoer. Ik beschrijf de alledaagse dingen, het goede èn het slechte, de misstanden en hoe die nou ècht inelkaarzitten, verbeterplannen, en hoe ik het beleef en gemotiveerd ben. Dat doe ik omdat nergens in de pers daar een realistisch beeld over wordt neergezet.

Ik ben een hoer, en ik ben dus niet neutraal. Ik ga ook niet doen alsof ik neutraal ben, ik ga mezelf ook niet tegenspreken. Maar dat hoeft ook niet vind ik, om mijn stem te kunnen laten horen. Ik ben geen vertegenwoordigster voor àlle prostituees. Daarvoor zijn we veel te divers. Er is geen doorsnee prostituee. Maar ik ken vele prostituees, en door mijn blog heb ik er steeds meer leren kennen. Ik krijg informatie aangereikt, waardoor ik een breder beeld heb gekregen, en mijn ideeën zijn door die extra informatie alleen maar bevestigd.

Mijn stem is maar een klein stemmetje in een storm van berichtgeving over prostitutie. Berichtgeving die soms wel getimed lijkt om samen te vallen met handelingen van uw Kamer. Er zijn berichten waar kritisch wordt gekeken, maar het meeste wat we in de pers zien is een overtrokken beeld van al dan niet bestaande excessen die als de dagelijkse realiteit worden gebracht. Wij worden afgebeeld als onmondige wezentjes die beschermd moeten worden door ze hun werk af te pakken.

De werkelijkheid is heel anders. Verreweg de meeste meiden werken om dezelfde reden dat u werkt. Om iets te doen wat geld binnenbrengt, wat ze goed kunnen doen, en wat een nut heeft. Prostitutie is nuttig werk, dat de klanten veel bevrijding geeft, en de maatschappij van hun frustratie afhelpt. Wij verdienen er ons geld mee, en als we het niet ergens wel leuk werk vonden, was het veel te zwaar en niet het geld waard.

De werkelijkheid is dat het allergrootste deel van de prostituees het gewoon als baan doet, en niets met dwang te maken heeft. De excessen zijn maar een handvol, en ze komen bijna altijd vlot bij de politie aan. Die doet er soms niets mee, maar het "dark number" kan niet groot zijn. Ik ken vrouwen uit alle hoeken van de prostitutie, en ik heb zelf veel verschillende vormen gezien, en je komt nauwelijks iets tegen wat mis zit. Ik heb er echt mijn best voor gedaan, en je vindt het gewoon niet.

Er wordt gefocust op de hysterie. Helaas ook in de politiek. Dat komt vooral door de berichtgeving, die bijna helemaal in handen is van anti-prostitutie-activisten. De officiële cijfers over mensenhandel en prostitutie komen van Comensha, een groep die vroeger de Stichting Tegen Vrouwenhandel heette, en begon als vrijwilligersclubje om vrouwen uit de prostitutie te halen, want niemand kon toch vrijwillig prostituee zijn. Die worden nu als betrouwbaar en neutraal gezien. Dat is niet zo. Het zijn nog steeds prostitutiebestrijders.

Comensha doet haar best om haar leveranciers te overtuigen zelfs de meest vergezochte vermoedens van mensenhandel te leveren, die ze turven, en daarna presenteren alsof het om feiten gaat. Dat is geen neutrale bron. Hun cijfers zijn een grote luchtbel van vermoedens, verder niets. Maar in de politiek doen ze wel alsof die cijfers de rechtvaardiging moeten zijn voor de heftige maatregelen in de nieuwe wet!

De Nationaal Rapporteur Mensenhandel, Corinne Dettmeijer, is zelfs in de wet verankerd als dè bron van informatie over de belangrijkste dingen waarvan ze zeggen dat ze misstanden in de prostitutie zijn. Zij is ook niet neutraal. Ze is gekozen voor haar baan omdat ze een activiste was tegen prostitutie. Ze maakt verhalen tegen de prostitutiebranche, met de nadruk op hoe èrg het ervoorstaat, door te kiezen welke feiten ze weergeeft. Ze is betrokken geweest bij de grofste propaganda tegen prostitutie voordat ze begon, en op haar officiële plaats gaat ze er volop mee door.

Zelfs politie en Justitie zijn niet meer te vertrouwen. Er is tegenwoordig "expertise" nodig voor het behandelen van mensenhandelzaken, waar de prostitutie mee geteisterd wordt. Dat houdt in dat de "experts" moeten weten dat ze moeten "invullen voor de slachtoffers" en dat mensenhandelzaken gepaard gaan met lang masseren van getuigen en verklaringen tot het beeld, dat gecoacht wordt door de "experts" aan de verwachtingen voldoet.

De meiden krijgen heel duidelijk de deal te horen. Als je niet meewerkt, krijgt de Belastingdienst je in handen, en met de belachelijk hoge schattingen van je inkomen plukken die je helemaal kaal, of je kan meewerken met het verhaaltje dat de politie wil horen, en dan kan je tonnen "schadevergoeding" krijgen. Daar masseren ze je lang over, en er zijn niet veel meiden die daar langer dan een maandje tegenkunnen. Zo krijg je wel indianenverhalen in de rechtzaal.

Omdat rechters hier nogaleens doorheenprikten, was de oplossing om dan de rechters maar extra te gaan voorbewerken. Dat is in de kranten gekomen als expertise bij rechters maken. Alleen de rechters die makkelijk veroordeelden waren experts. Zo komen er onschuldige mensen onder de wielen van de hype terecht. En dit versterkt alleen het beeld dat de prostitutie harder moet worden aangepakt, en geeft die "experts" meer vrijheid. Het is een vicieuze cirkel.

Op de expertmeeting die u over deze wet had in juni 2012, hebt u bijvoorbeeld gehoord van burgemeester van der Laan, die daar en in de pers hoog opgaf van Patricia Perquin, die hij en Asscher zo'n beetje als profetes hadden aangenomen. Die rechtvaardigde alles, met haar verhalen over misstanden "uit de praktijk." Wij hoeren wisten al dat het een web van leugens was. Gelukkig is sindsdien die Patricia Perquin doorgeprikt in de Volkskrant, maar Amsterdam heeft haar nog steeds als adviseur, en wijkt niet af van wat ze willen geloven. Zo vast zitten die mensen in hun geloof.

Het beeld van de prostitutie dat wordt getekend door de groepen die het meest in het nieuws komen, is te simpel. De relaties en afhankelijkheden, en de mogelijkheden en keuzes van de meiden, die zijn veel te complex om zomaar even uit te leggen. Ik schrijf er nu al jaren stukjes over in mijn blog, en het beeld is nog steeds niet volledig. Het is een stuk van de economie, minstens zo ingewikkeld als uitzendwerk, de horeca, of de bouw.

Hoer spelen is een volwaardig soort werk. Het is niet "jezelf beschikbaar stellen," maar juist een dienstverlenend werk, waar je veel voldoening uit je vakvrouwschap kan halen. Het is bovendien een soort werk die héél geschikt is om part-time te doen. De meeste hoeren doen het dus ook zo, en zo kunnen ze het combineren met een gewoon soort werk, en een sociale kring die van niets hoeft te weten.

Die anonimiteit, waarbij de sociale kring van zo'n vrouw niets mag weten, is niet vanwege schaamte over het werk. Het is vanwege het sociale stigma dat op ons werk rust. Dat stigma is gevaarlijk. Niet alleen omdat je dan geen baan meer in de gewone wereld krijgt, of omdat je het risico loopt dat Jeugdzorg je kinderen komt opzoeken, of dat je uit je woningbouwhuis wordt gegooid, maar ook omdat je met echt geweld te maken krijgt.

Hoeren uit Nederland zijn meestal dus erg zuinig op hun privacy. Uitzonderingen krijgen het voorelkaar om toch uit te komen voor hun vroegere werk, maar zoals ik zelf heb meegemaakt, is het risico levensgroot dat je èchte problemen krijgt als het uitkomt. Voor vrouwen die part-time werken, de meerderheid, is het risico nog groter, omdat zij hun reguliere baan op het spel zetten als het uitkomt.

Vrouwen met kinderen zijn extra voorzichtig. Kinderen zijn kwetsbaar voor spot en pesterijen op school als uitkomt dat hun moeder een hoer is, maar ze worden niet alleen door andere kinderen lastiggevallen. Ook ouders die ze niet met hun kind willen laten spelen, Jeugdzorg die ze eigenlijk weg wil halen en gaat vissen naar redenen, en scholen waar ze niet meer welkom zijn, dat zijn de heel realistische nachtmerries van die vrouwen als het uitkomt.

De laatste jaren is de politie steeds agressiever met het controleren en vervolgen van vrouwen in dit werk. Via ketenaanpak kom je na een controle ook bij de gemeente en andere instanties in de dossiers terecht, en dan komt er een heisa van brieven, beschuldigingen en huisbezoeken op gang waar ze je hele buurt van laten meegenieten. En waar je zelfs niet vanafkomt door op te houden met je werk, want dan geloven ze alleen dat je het in het illegale circuit doet.

Denk alstublieft niet dat het wel méévalt! Veel mensen zijn tot die veroordeling in staat, en geen man zal zich voor je opwerpen omdat hij zichzelf dan verdacht maakt. Dit zijn geen hersenspinsels, deze zaken komen keer op keer voor. Elke hoer heeft wel een collega die zoiets overkwam. Mijzelf zijn sommige van deze dingen ook overkomen. Anonimiteit is een must. Zonder anonimiteit is dit werk, of een verleden in dit werk, een stigma wat je leven elke dag beïnvloedt, en je carrière en familie verziekt.

We begrijpen dat de anonimiteit onze branche heel schimmig maakt. We begrijpen dat onze weerstand om naar voren te komen, het laat lijken alsof we iets te verbergen hebben. Maar wij zijn geen criminelen. We doen niemand kwaad. We willen gewoon ons werk doen zonder dat iemand ervan hoeft te weten. Het is werk, en voor sommigen is het hun manier om van hun schulden af te komen, voor sommigen is het seksuele uiting, voor sommigen is het hun manier om wat aan de wereld te geven. Prostitutie is een goede zaak!

De WRP is niet nodig. Hij gaat niets goeds doen. Ik zal er kort over zijn, want dit is in de Kamer al aan de orde geweest. Er is geen reden om te registreren, want de registratie is alleen maar voor het "contactmoment." En ik heb al controles van de politie, de Belasting, de gemeente, en ook nog van de activistenclubs die aan de gemeente vastzitten zoals bijvoorbeeld het Scharlaken Koord, en daar ben ik tientallen uren per jaar aan kwijt, waar is dat extra uurtje per drie jaar dan nog voor?

Die vergunningen zijn ook niet nodig. Een vergunning is omdat er anders gevaar of overlast is. Een thuiswerkster veroorzaakt geen overlast. Klanten zijn heel discreet, die passen ook op voor het stigma. Escorts al helemaal niet, die merk je niet eens. En aanloop, zoals bordelen en ramen, die zijn net horeca. Die zou je nog wel een vergunning kunnen laten nemen, maar dat is allang met bestemmingen geregeld, en veel te streng ook.

De hele toestand is niet nodig. Het verhogen van de leeftijd gaat niets opleveren, want een jonge wilde meid die over het stigma heenstapt doet ook niet moeilijk over zo'n soort onzin in de wet. Die gaat alleen nu wèl het zwarte circuit in, want anders krijgt ze gedoe. En die gaan nooit meer wit natuurlijk. Het is raar dat je je wel in Afghanistan kapot mag laten schieten, je lever kapot mag zuipen, mag trouwen en kinderen mag fokken, maar niet mag neuken voor je geld omdat je te jong en kwetsbaar bent.

Ik maak me zorgen over de WRP. De gevolgen die hij gaat hebben, zijn alleen maar negatief. De registratie zorgt voor een risico dat je met je meedraagt, want je kan opgezocht worden door ambtenaren en politie. De minister heeft vanalles beloofd over dat alleen maar je Sofi wordt opgeschreven, maar dat is dus wel je identiteit. Je kan gewoon met die lijst in de hand opgezocht worden. Dat vind ik riskant, als prijs voor iets wat niets oplost.

Het vergunningenstelsel is nog erger. De gemeentes krijgen de kans om àlle hoeren vergunningplichtig te maken, en ze doen daar al heel moeilijk over. Als je zo'n pechvogel als ik bent, die een vergunning móét, dan wordt je eerst financiëel een poot uitgedraaid, komt je identiteit op straat, en daarna word je lastiggevallen door de gemeente met hun eindeloze controles om je te kunnen pakken op iets kleins en je werk af te pakken.

Nu is het nog zo dat er vormen zijn die officiëel vergunnings-vrij zijn. Die soorten kan je nog steeds mee in de knoei komen, want de gemeentes zijn heel creatief met bedenken dat je èìgenlijk wel een andere soort doet waar je wel een vergunning voor moet hebben. Met de WRP wordt dat ontsnappen onmogelijk. En dan móét je wel een vergunning. Je naam op straat, en betálen, betálen, betálen voor je betutteling. Gemeentes zijn rotpooiers.

De VNG heeft een brief naar de minister gestuurd om héél zeker te zijn dat de "nuloptie," dus dat je àlle hoeren uit je gemeente mag houden, in de wet blijft. De minister heeft gezegd dat hij op zich vindt dat je de mensen niet mag tegenhouden om het op hun kleine schaal te doen, maar dat hij de "paar gemeentes" niet dwars wil zitten die dat wèl verbieden. Maar zou die brief van de landelijke organisatie van gemeentes dat niet tegenspreken dan?

Het resultaat is dat je een vergunning moet zoeken, en die krijg je zelf niet zomaar. Want ze maken het niet makkelijk. Dus dan moet je maar voor iemand gaan werken die er wèl één heeft. Pooierplicht dus, zeg maar. Er is nu al een idiote lijst eisen die de exploitanten aan je stellen, hoe je moet werken en hoeveel je moet betalen, en als er zo de éénpitters worden afgeschaft, wordt dat alleen maar erger. Dan zijn ze ook die concurrentie kwijt.

De parttimers zijn vaak éénpitters. Die moeten nu kiezen door die vergunningen waarbij je naam op straat komt, om illegaal te gaan of aan de pooier te gaan. Je kan dan moeilijk je baan blijven combineren. Netzoals in Utrecht in de vergunde plekken al standaard is, word je dan fulltime omdat je de spagaat niet aankan. Al is het in Utrecht zo'n beetje verplicht door de blokken tijd die je door de gemeenteregels verplicht moet boeken.

Die pooierplicht wordt nog erger als je kijkt naar de plannen van de minister over de vergewisplicht. Als je bij een groot seksbedrijf komt mag je als klant aannemen dat het goed zit, maar je moet wèl gaan vergewissen als je bij een éénpittertje komt. De klanten kijken wel uit, die extra stap is weer een drempel om de onafhankelijke vrouw uit de markt te duwen. Onafhankelijke vrouwen kunnen zo maar moeilijk werken, en de instap wordt zo hoog voor nieuwelingen dat die ook wel aan de pooier móéten.

Leeftijdsverhogingen gaan vooral studentes treffen. Die zijn nu geregeld al wel aan het experimenteren, en ze kunnen het mooi achter zich laten als ze klaar zijn. Die zitten nu vooral in het grijze circuit, want dat past het best bij ze. Maar die meiden komen ècht nergens meer legaal terecht als de WRP erdoorkomt. Die zijn dan een makkelijk doel voor uitbuiters en extra chanteerbaar. Dat mag niet gebeuren.

We konden in Utrecht al een voorproefje zien. Daar werken ze al een poos met vergunningen en registratie. Er werd beloofd dat het veiliger en netter zou zijn, en de evaluaties van Utrecht over Utrecht waren allemaal super positief. Er werd op de expertmeeting ook over opgeschept tegen de Eerste Kamer. Utrecht was het grote voorbeeld van dat het allemaal kòn en zelfs moest!

Nou is er kennelijk heel wat mis op het Zandpad, want er zijn tientallen ramen gesloten. Die meiden hebben hun naam laten registreren voor schijnveiligheid, want het is er niet veiliger, en nu zijn ze uit hun werk gezet door de overheid, die het toch niet waar kon maken. De belofte van een schone, veilige, legale werkplek als je je naam opgeeft en je je schofterig laat betuttelen door ambtenaren is gewoon gebroken. En je naam schrappen ze niet uit dat register. Die meiden zullen zich wel heel dom voelen dat ze zich zo hebben laten pakken.

De directe gevolgen van de wet zijn dus dat er geen enkel slachtoffer van dwang of uitbuiting mee geholpen is, maar dat wèl de meeste vrije vrouwen in de illegaliteit, of in handen van exploitanten worden gedwongen. De capaciteit van de politie om èchte problemen aan te pakken gaat nu ook worden gebruikt om meiden aan te pakken voor niets anders dan registratie, en tenslotte moet het grijze circuit zwart. Dat is toch niet wat u wilt?

Niet alleen maar de directe gevolgen zijn negatief. We zijn best bang wat de overheid ermee gaat doen als hij er eenmaal is. De plannen die in de media rondzingen zijn erg zorgelijk. Wat gaat er gebeuren met die lijst, als hij er eenmaal is? Want er wordt nu wel beloofd dat ze er voorzichtig mee zullen zijn, maar die beloftes betekenen niets voor de volgende minister.

Als prostitutie verboden wordt, heb je een lijst van mensen om regelmatig te controleren. Als die lijst wordt gedeeld met andere landen, kan je daar gearresteerd worden. Als het Zweedse Model ervankomt, word je netzo gevolgd als die meiden daar nu al hebben. Als er bestanden worden gekoppeld, weet je ook niet waar die gegevens blijven. Allemaal redenen om er niets mee te maken te hebben. En dat is als je aanneemt dat de IT niet weer zo slecht wordt geregeld, dat de lijst gewoon op straat komt.

Ook al gaat het niet verder in de wet, je kan aan de manier waarop de razzia's op ons worden uitgevoerd, wel zien dat de politie het nietzo nauw neemt met onze rechten. Die doen nu al dingen met ons die je "echte" mensen niet zou aandoen. Ze slopen, doorzoeken, en ondervragen je, willen alles van je weten, en bewerken je wekenlang om je zover te krijgen dat je genoeg versprekingen maakt om je onschuldige vriend achter de tralies te kunnen zetten. De politie wordt telkens erger, en met de nieuwe wet hebben ze meer mogelijkheden om je op te zoeken en te koeioneren. Misbruik ligt op de loer.

Je registreert dingen niet zomaar. Een lijst heeft een doel, en dat doel is nu nog niet duidelijk. Als het ècht gewoon gaat om burocratische lijstjesgeest, dan is dat nog wel het mìnst erge dat er kan worden verzonnen. We zijn geen notarissen of advocaten, waarvan de kwaliteit moet worden gewaarborgd. We zijn geen soldaten die moeten kunnen worden opgeroepen. Waarom moet je een opzoeklijst hebben van hoeren? Daar kan ik geen reden voor vinden, die niet eng is.

De keus die veel meiden maken, is om dus maar ondergronds te gaan. Er is al veel gepland door een hoop meiden om maar uit het zicht te verdwijnen. Vooral de Nederlandse meiden en de parttimers willen niet in de registratie-molen. Die kunnen hun baan, kindjes en familie niet riskeren. Dat is iets wat ze nu nog niet doen. Nu is er nog contact met SOA-tests, hulpverlening, en als ze wat mis zien gaan, politie. Dat kan je niet meer als je uit de ogen van die mensen moet blijven. Dan wordt het grijze circuit zwart. Veel van mijn kennissen staan al in de startblokken. Laat dat niet nodig zijn.

Als we als meiden van de hoererij naar de overheid kijken, hoe die op ons overkomt: het beeld wat je krijgt van de overheid is als van een leek die een blindedarmoperatie doet, en die radeloos gebogen over de bloederige chaos die hij heeft geschapen, brult dat hij een grotere zaag nodig heeft. De overheid werkt met grove middelen in het donker, omdat hij niet weet wat er gaande is, en niet begrijpt wat de gevolgen zijn wat hij doet. We zijn banger voor de overheid dan voor alle pooiers bijelkaar.

De minister heeft een beetje antwoord gegeven op uw vragen. Daar heeft hij maanden over gedaan. Toch heeft hij beslist om niets te veranderen aan de wet, en zijn antwoorden zijn vooral dat hij ècht niets beters kon verzinnen, en dat het allemaal wel los zal lopen. Voor mij is dat niet genoeg. Als je een wet wil invoeren, die duizenden mensen hun werk gaat verzieken, dan mag je wel een héle goeie reden hebben vind ik!

Via de media wordt er ook druk uitgeoefend. De vertraging door uw Kamer wordt uitgelegd alsof u niet begrijpt hoe ernstig het probleem is, of dat u zich verkijkt op details. Er wordt ook al gedreigd dat als de WRP er niet door gaat komen, er dan maar nòg draconischere wetten moeten komen, zoals een totaalverbod of het Zweedse Model. De WRP is niet het beste van de kwaden, het is een onnodig kwaad. Ik hoop van harte dat u hem verwerpt!

Hoogachtend,

Zondares