Seksverslaving

Na het stukje van vorige keer, over seksualisering, dan ook maar wat over seksverslaving. Daar ben ik ook wel over gevraagd, en daar heb ik ook zo mijn gedachtes over. Er is ook weleens in de commentaren in mijn stukjes door mensen wat over gevraagd, en daar haal ik toch ook wel veel uit over wat mensen nog van me moeten horen. Maar het is netzoals veel stukjes die ik de laatste maanden schreef, hier moet ik wel weer voor opzoeken en werken, dit schud ik niet zomaar uit mijn mouw.

Seksverslaving stond vroeger in de DSM, een soort lijst van psychologische ziektes. Nu staat het er niet meer in, terwijl ze uitgezocht hebben hoe seksverslaving werkt. Maar alle verslavingen zijn eruitgehaald, dus eigenlijk is het nietzo netjes om dat te gebruiken om te bewijzen dat al die seksverslaving overal eigenlijk onzin is. Dat is mijn mening namelijk, en ik zal uitleggen waarom ik dat zo vind.

Wat seksverslaving is, is nog niet makkelijk te zeggen. Er wordt nogal veel over gepraat, maar het is niet duidelijk wat nou het belangrijke is om officieel te zeggen dat iemand seksverslaafd is. Ze hebben het namelijk over dat het gaat om mensen die teveel seksdrang hebben, en wat is nou eigenlijk teveel? Wie bepaalt dat? Het komt eropneer dat de dokter dat maar moet gaan beslissen, en daar hebben andere dokters ook nog verschillende kijk op.

Het is nog ingewikkelder dat de moraalridders er een handje van hebben om het te hebben over seksverslaving. Zoals ik vorige week al in mijn stukje over seksualisering schreef, willen mensen graag doen alsof hun mening over seks ook echt een vaste regel is, iets waar je redelijk over bent als je dat bij iemand anders op wil leggen. Dit is vooral doen alsof iemand ziek is omdat hij niet hetzelfde met seks omgaat als je wil.

Via iemand anders heb ik contact met een dokter die ook in het leven zit. Ze is een uitgesproken type, en ik heb bij haar nagevraagd waar de seksverslavingstoestand vandaankomt. Zij noemt het "Doctor Phil bullshit" en vertelde me dat het vooral afkomt van de zelfhulp-industrie uit Amerika. Heel veel boeken en coaches adverteren zelfs dat ze je van je seksverslaving af kunnen helpen, voor geld.

Ik heb wel wat gehoord over seksverslaving, maar dat is ook omdat prostitutiebezoek door een hoop van de lijstjes wordt gebruikt als een belangrijk signaal van seksverslaving. Ik hoor er klanten dus weleens over. Dat is niet iets wat supervaak voorkomt hoor, maar ik krijg de pratertjes wel zoals ik nu werk. Ik ben er ook gevoelig voor omdat ik zelf weleens door een seksuoloog ben verteld dat ik weleens seksverslaafd kon zijn.

Een ander keertje schrijf ik nog wel een heel stukje over mijn toestanden met een seksuoloog, dat is wel interessant. In het kort heb ik eens een seksuoloog verteld dat ik mijn prostitutiewerk met plezier deed, en hij wou niet geloven dat dat kon zijn zonder dat ik seksverslaafd was. Hij heeft geprobeerd me daarvan te overtuigen. Ik had toen al nietzoveel vertrouwen daarin, want ik merkte wel dat ik met mijn ervaring toch veel meer wist over seks dan hij.

Waar iedereen het wel over eens is, is dat je bij seksverslaving geen controle meer hebt over je seksdrang, en seks problémen veroorzaakt in je leven. Dan heb je last van je seksdrang, die dringt zich ongevraagd aan je op, en gooit je leven en je zelfbeeld in de war. Als je seksleven ten koste begint te gaan van je gewone leven, dan is er iets waar je wat aan moet doen. Dat klinkt heel logisch, totdat je erover na gaat denken.

Waarom mag seks niet doen wat je wel hebt met andere dingen? Je hebt vanalles dat je leven beïnvloedt. Je werk zit je dwars bij àlles in je leven. Je hebt altijd dingen in je sociale leven die voor stress zorgen. Kijk ook maar hoeveel mensen er om je heen zijn die ongezond dik zijn door eten. Dat vinden we allemaal normaal, het moet héél bijzonder zijn voordat we het een verslaving noemen.

Met seks is het anders. Als dat niet perfekt in je leventje past dan heet het meteen verslaving. Seks hoort volgens de mensen die erover beginnen alleen iets voor erbij te zijn. Iets wat alleen thuishoort op zijn plekje in een relatie. Het relatiedenken is waar de ideeën over "normaal" vandaankomen. En het is dus nietzo vreemd dat mensen erachterkomen dat hun seksuele drang dingen doet die niet op diezelfde manier normaal zijn.

Er wordt gepraat over mensen die een pijn onderdrukken met seks. Dat zou je een ziekte of een probleem kunnen noemen, maar je hebt het dan over een probleem dat met seks onderdrukt wordt. Dan is seks niet het probleem. Je gebruikt seks juist, om naar een gezond leven te komen. Ook al is het maar voor eventjes. Seks als medicijn. En toch kijken ze dan weer naar de seks, alsof het iets is waar je bang voor moet zijn.

Dat is trouwens helemaal niet alleen maar zo bij de mensen die erover praten bij anderen, maar ook bij de zogenaamde verslaafde zelf. Die hebben een beeld van zichzelf dat ze nietzoveel seksbehoefte moeten hebben als ze echt hebben, of ze schamen zich ervoor wat ze willen, of ze zijn gewoon bang voor seks. Als je je seksdrang niet leert kennen, dan kan hij je de baas worden, en dat is inderdaad eng. Maar het is niet dat de seksdrang dan verkeerd is.

Je behoefte aan seks kan netzosterk zijn als honger of eenzaamheid. Als je lijf behoeftes heeft, voel je dat gewoon. Dat is de natuur, en zo heeft de Here ons geschapen. Het is niet verkeerd om je daardoor gedwongen te voelen om te eten, om gezelschap te zoeken, of om seks te zoeken. Als je niet met seks kan omgaan, kan je dat natuurlijk heel eng vinden, maar het probleem is dan natuurlijk niet dat je een behoefte naar seks hebt.

Het is bijna normaal om seks te zien als zwakte. Je hoort vaak dat mensen zich zwak noemen omdat ze seksuele behoeftes hebben. Geil zijn is niet zwak. Seks is niet toegeven aan iets verkeerds. Seks is iets wat uit jezelf komt, en het is sterk. Je behoeftes zijn waar je echt van lééft, ook als ze niet zijn wat de maatschappij je vertelt dat ze moeten zijn. Als je zo al begint met verkeerd tegen seks aankijken is het niet zo raar dat je er niet mee kan omgaan.

Ik kijk naar hoe ik het best leef. Ik begrijp dat het alleen voor mij waar hoeft te zijn, maar dat is genoeg. En als het voor mij werkt, zijn er echt nog wel andere mensen voor wie het ook zo is. Als ik veel neuk heb ik het naar mijn zin, en mijn lichaam bloeit op. De partners met wie ik het doe zijn er blij mee, en samen betalen zij mijn hele inkomen. Dat doen ze graag, voor de seks die ik met ze heb. Mijn seksleven maakt een boel mensen blij en gelukkig. En daar hoor ik zelf ook bij.

Vooral als er op de TV wat is geweest over seksverslaving krijg ik weleens bezorgde klantjes. Ze hebben meer zin dan hun vrouw, ze bezoeken prostituees, en ze kijken porno, zijn ze niet gewoon seksverslaafd? Daar maken ze zich dan echt zorgen over. Vroeger ging ik daar best over in gesprek, maar nu laat ik ze gewoon nadenken, door ze te zeggen dat ze zich maar moeten voorstellen wat voor leven ze hadden als ze alleen met seks bezig zouden zijn als hun vrouw zin heeft. Dan hoor ik meestal: "dan ben ik liever seksverslaafd!"