Het relatiedenken

Als je dit werk lang genoeg doet, ga je dingen anders zien. Ik denk dat dat ook wel gebeurt als je je seksualteit ontwikkelt op een andere manier. Het belangrijkste wat je anders gaat zien, is wat seks voor je betekent. Je krijgt er een ander idee bij, en emotioneel wordt het anders. De emoties die je er in het begin bijhad, zijn er nog wel, maar er komt heel veel bij. Je krijgt meer perspectief, en je ervaart, dat het ook anders kan.

Ik ga natuurlijk niet in één stukje kunnen uitleggen wat er allemaal anders is geworden, dus ik ga maar één iets aanpakken. Dat is het relatiedenken, dat veel mensen hebben. We worden ermee opgevoed, en ik heb het ook heel erg lang gehad. Pas een jaar of twee voordat ik aan de bak ging in de prostitutie ben ik eraan gaan twijfelen. En na jaren van werken met seks, vind ik het nu iets heel raars.

Vanuit nu kan ik me eigenlijk nietzogoed voorstellen dat ik het ooit heb geloofd. Mijn vriendinnen, en de meeste mensen die ik erover spreek, geloven er nog steeds heilig in. Sommige mensen worden zelfs heel boos als je een beetje twijfels laat zien over het idee. En wat ècht heel opvallend is, er zijn véél klanten die óók in het relatiedenken geloven. Dat vind ik raar, want dan moet je wel een beetje hypocriet zijn om naar mij toe te komen.

Ik moet natuurlijk wel even uitleggen wat het relatiedenken nou is. Ik heb het over het idee, dat je voor een normaal of gelukkig leven op zoek moet naar die éne partner. Dat je dan een relatie neemt met die ene partner, voor de rest van je leven. Dat je daarbij je aan de regeltjes houdt die iedereen normaal vindt. Dat je dus doet wat hoort. En dat alles wat te maken heeft met seks, bìnnen zo'n relatie thuishoort.

Het zijn teveel regeltjes om alles op te kunnen noemen, maar ga maar eens in een vrouwenforum kijken over het relatieleed wat je daar ziet. Het gaat om regels over seks, bijvoorbeeld dat je liefdesgevoel bij seks moet hebben, en alleen maar seks bìnnen een relatie, of dat je "gebruikt" bent als je seks voor de seks hebt gehad. Er zijn soorten van seks die wèl vanzelfsprekend zijn, en soorten die daar toch buitenstaan. Dat beslist dan het paartje niet zelf, daar zijn een soort van regels voor.

Er zijn regels over openheid, dat je àlles hoort te delen bijvoorbeeld. Dat wil ik helemaal niet in mijn relaties, geheimpjes zijn goed. Maar dat wordt wel verwacht, en als er mensen zijn die het niet doen, denken ze vaak dat er iets niet goed zit in de relatie, omdat het de regel is. Nog zo'n regel is dat je je partner de bèste moet vinden, ook al weet je dat je dat nóóit waar kan maken. Dat levert een hoop mensen schuldgevoelens op.

Het is de hele tijd dingen verwachten omdat ze normaal zijn. Heel veel dingen, die ook niet worden uitgelegd, maar die je gewoon om je heen voelt. En omdat het zo sterk in de samenleving zit, wordt het ook taboe om eraan te twijfelen.

Ook al heb ik jarenlang moeiteloos dit geloofd, nu krijg ik het er benauwd van als ik er over nadenk. Ik begrijp niet dat ik zo rustig heb geaccepteerd dat ik mijn leven door zo'n idee uit liet stippelen. Het was zo natuurlijk, omdat je het overal tegenkomt. Iedereen denkt er op dezelfde manier over, en ook in alle films en boeken is het duidelijk dat het zo verwacht wordt. Dat is best wel een sterke invloed.

In films en boeken gebeurt er ook wel vanalles dat niet in het relatieplaatje past, maar je ziet bijna altijd dat de mensen die dat doen, op hun neus vallen. Het eindigt nooit goed met zo'n personage. Je kan al vanaf het begin weten dat de persoon die niet volgens het relatiedenken leeft, slecht terechtkomt of tot inkeer komt. Dat irriteert me nu best wel, maar vooral voor de volgende generatie die ook weer voor zichzelf erachter moeten komen.

Ik ben echt niet tégen een relatie, ook niet voor mezelf. Ik vind het heel fijn om een vriendje te hebben, waar ik lekker mijn leven mee zou kunnen delen. Dat is zalig, al die geborgenheid, en altijd iemand bij de hand om je leven mee te beleven. Als ik het kon vanwege mijn werk zou ik wel al een vriend hebben, ik wil dat graag. Maar ik wil niet dat het móét, want dat slaat nergens op. En ik wil vooral niet, dat de automatische regeltjes voor mij moeten gaan gelden.

Het relatiedènken, daar ben ik tegen. Er zijn een heleboel regeltjes, en als mensen daardoor ongelukkig worden denken ze dat het aan hen ligt. Ze horen gelukkig te worden als ze doen wat hoort, en dan voelen ze zich dubbel ongelukkig als dat voor hen niet werkt. Één keer omdat ze zich ongelukkig voelen doordat ze verkrampt moeten leven door de regeltjes, en één keer omdat ze het zichzelf kwalijk nemen.

De regels zijn ook niet van zichzelf voor iedereen slècht, maar ik denk niet dat er zoveel mensen zijn voor wie ze allemaal goed passen. Ik vind het zonde voor die mensen dat ze dan toch zo hun leven gaan leiden. Veel mensen zetten toch niet de stap naar een alternatieve levensstijl. Ik heb dat zelf wel gedaan, en ik ben door schade en schande wijs geworden. Een alternatieve levensstijl is niet meteen makkelijk. Maar wel de moeite waard.

Er zijn ook andere denkbeelden die iedereen wel kent, en waar bijna iedereen zich aan houdt. Er is het gelddenken, dat je rijk móét zijn om gelukkig te zijn. Maar dat is niet voor iedereen zo. Er zijn best mensen die met een klein huisje, een klein baantje, en hun goedkope leven dolgelukkig kunnen zijn. Maar die werken vaak óók voor meer geld dan ze opkunnen. Omdat het zo hoort. Je bent succesvol als je veel geld hebt. Voor sommige mensen is dat echt jammer, want die hebben geen plezier ervan.

Ik heb bij mezelf erover nagedacht, en ik hou van luxe, en ik vind dat dat het waard is om voor te werken. Bovendien vind ik mijn werk leuk, en ik vind het geld wat ik verdien een soort van bewijs dat ik word gewaardeerd. Ik geef het wel uit, en ik zorg voor al mijn afdrachten, maar ik verdien mijn geld niet omdat ik denk dat ik rijk móét worden. Ik denk er niet bij, dat ik elke Euro die ik kan vinden, hóór te krijgen. Het is een keus. Maar daar maak ik dus mijn eigen regeltjes bij.

Als je van het relatiedenken afwil ga je al snel kijken naar een alternatieve levensstijl, en alle regeltjes die daar weer bijhoren. Dan kom je vaak niet beter uit. Relaties zijn iets heel persoonlijks, en je moet ze zo doen als jij dat wil. Je kan natuurlijk makkelijk andere mensen pijn doen als je geen rekening met ze houdt, dus daar moet je wel aan denken als je de regels voor jezelf bedenkt.

Wat een relatie met iemand inhoudt, kan je zelf verzinnen. Sommige mensen komen daar telkens weer tegenaan, die komen in een soort relatie met een partner, waarbij ze niet kunnen zien of hij nou een vriend, neukmaatje, verkering, huisvriend, enzovoort is. Dat zien ze dan vaak als een probleem, en als onduidelijk. Ik denk dan juist, wees blij dat er iets ontstaat waar je zelf de vorm aan geeft. Waarom prop je dat in een hokje? Maar dat doet ze dan wel weer, en een maand later is de nieuwe lover foetsie.

Als het nou alleen voor jezelf belangrijk was, had ik het gewoon als advies mee kunnen geven en lekker mijn eigen leven kunnen leiden. Maar het relatiedenken zit overal doorheen. Ik kom het overal tegen, en soms is dat moeilijk. Het is namelijk iets van moraliteit voor mensen. Dat vind ik eigenlijk vreemd, want de meeste dingen van moraliteit gaan over andere mensen iets aandoen, terwijl dit gaat over je eigen seksleven. Ik doe niemand kwaad door lekker te hoeren.

Je wordt als single bijvoorbeeld behandeld alsof je iets mankeert. Er worden pogingen gedaan om je op te vrolijken, of er wordt gezegd dat je ècht nog wel een vent vindt. Vaak ook nog met zo'n opmerking dat je realistische eisen moet stellen. Als je eigenlijk als single heel gelukkig bent, word je door sommige mensen echt behandeld alsof je gek bent. Dat is heel raar. Je doet namelijk niemand kwaad ermee.

Het is voor heel veel mensen onmogelijk om zich aan de regeltjes van het relatiedenken te houden. Al die perfecte openheid, trouw, liefde, dat kan je niet makkelijk elke dag opnieuw opbrengen. Helaas is het antwoord daarop nog steeds voor de meeste mensen om gewoon hypocriet te gaan doen. Ze lappen de regels niet aan hun laars, maar er is iets aan de hand waardoor ze zo reageren. Ze houden geheimen omdat hun partner niet begripvol genoeg is, ze tonen geen begrip voor hun partner omdat wat hij doet niet liefdevol is, ze voelen geen liefde naar hun partner omdat hij geheimen lijkt te hebben, enzovoorts.

De meeste van mijn klanten doen het ook, en ik vind het wel een beetje jammer. De gemiddelde klant heeft een relatie, meestal getrouwd. Die overtreden dus die regeltjes bij mij. En ook al vraag ik er natuurlijk nooit naar, ik krijg vaak een belachelijk verhaal over hoe het tóch okee is wat ze doen. Hun partner doet niet genoeg aan de relatie, of dit telt niet als seks, of ze doen het zodat ze hun partner niet kwetsen door verliefd op iemand anders te worden, ga maar door.

Het geloof draagt ook wel bij aan het relatiedenken. Die oeroude regeltjes over relaties komen uit een tijd dat de vrouw gewoon eigendom van de man was, dat is nu eigenlijk niet meer belangrijk. Maar in de kerk wordt er nog steeds over gepredikt. Andere dingen hebben ze wel laten vallen, waarom dit dan niet? Geloven gaat over je band met de Here, niet over wiens pik je in je kut laat drukken.

Het relatiedenken is ook de sterkste motor achter de haat voor prostituees, en de prostitutiewetgeving. Die twee hebben een hoop met elkaar te maken. Mensen zijn zelf onvrij over hoe ze met intimiteit en seks omgaan, en dan gaan ze proberen om mensen die zich daarvan vrijmaken, tegen te werken. Heel kinderachtig, maar als je de norm achter je hebt, hoef je kennelijk niets uit te leggen over je motivatie.