Te onzeker

Er is iets wat je veel bij doorgewinterde hoeren ziet, en dat is een soort zelfverzekerdheid die mensen soms als hard zien. We passen goed op onze kraam, en we weten best dat je de klant daarbij op tijd moet bijsturen. We hebben bovendien wel geleerd dat de meeste mensen bij seks proberen om een beetje zacht, een beetje stiekem, de ander te manipuleren. Dat kunnen we niet hebben, dus we grijpen snel in, en dat ga je ook in je dagelijks leven een beetje doen.

Nou ja, daar heb ik al eerder over geschreven. Je moet op een andere manier met dingen omgaan, dus dat komt een beetje door in de rest van je leven. Dat moet je ook niet zien als verharden, want dat is het niet. Het is gewoon leren om op een bepaalde manier heel goed op je grenzen te letten, en dat kan anders overkomen. De meeste hoeren die ik ken zijn goedlachs en hartelijk, we zijn alleen een beetje grover soms.

Onzekerheid is iets wat je niet goed kan hebben als hoer, en je moet het ook al niet laten zien als je het hebt. Er is een soort mannen die het meteen doorheeft als je onzeker bent, en daarop inspeelt. Dat kan je natuurlijk niet toestaan. Het werk is ook niet zo geschikt voor onzekere meiden, want je bent vaak de enige die snapt wat hij ècht wil, dus je moet vaak tegen hem in. En je regels, die moet je boven alles durven te zetten.

Als je daarbij overkomt als een harde vrouw, die hem koeltjes afwerkt en op zijn plek wijst, dan is de sfeer en de illusie meteen weg. Dat kan je dus niet laten gebeuren. Daarom is het belangrijk, om je zo te gedragen, dat je hem wel onder controle houdt, maar hij het niet zo voelt. Daarvoor heb je een beetje lef nodig, en heel veel zelfvertrouwen.

Bij dingen die je niet aanstaan, kan je het beste hem eerst met iets anders afleiden, zodat hij gewoon niet toekomt aan wat je niet wil. Soms is dat niet mogelijk, vooral als hij echt zijn zinnen erop heeft gezet. Dan ben je de hele tijd hem weg aan het houden, en dan wordt het niet meer te geloven dat het toevallig zo gaat. Dan moet je toch duidelijk maken dat het niet kan.

Je zegt nooit dat je het niet wil. En je legt nooit teveel uit. Je zegt bijvoorbeeld: "Nee, schat, dat kan helaas niet. Ik ga je wel lekker pijpen." of zoiets. Als hij in discussie wil, dan zeg je dat je liever seks met hem hebt dan daarover te praten. Dat is soms gelukkig genoeg, maar meestal is het meteen mis als hij in discussie gaat. Soms biedt hij meer geld aan, maar dat gebeurt dus niet.

Een lastig gevalletje is zo'n man die boekt voor gewoon recht op en neer, en dan tijdens zijn beurt opeens bedenkt dat hij anaal wil. Ik hou er niet zo van om halverwege geldzaken te moeten gaan doen, maar als hij niet vantevoren betaalt wordt het achteraf weer zo'n gedoe bij sommige mannen. Bovendien beweren mannen vanalles als ze geil zijn, waar ze op terugkomen als ze gekomen zijn.

Maar anaal tegen meerprijs deed ik wel, dus hoe doe je dat dan? Ik heb wat geprobeerd, en wat ik het fijnst vond is om te zeggen dat dat iets is voor volgende keer. Hij vindt het niet zo prettig, maar ik vind dat hij ook eerder over de brug had kunnen komen. Het is niet iets wat zonodig halverwege erbij moet worden genomen. Een uurtje verlengen doen mannen tenminste als ik al klaar ben met het eerste uurtje, dus dan hebben we toch al pauze, maar opeens afhandelen dat er bijbetaald moet worden voor anaal vind ik moeilijk.

Het is niet altijd zo geweest dat ik goed om kon gaan met dit gedoe. Ik heb het netzogoed moeten leren als anderen. Ik heb er wel een beetje talent voor, maar met talent kom je er nog niet. Je moet hard werken om het toch te leren. Maar een beetje moet je al kunnen, want anders wordt het zo'n moeilijke opgave dat je het toch niet kan redden.

Toen ik nog in clubs werkte, zat ik ooit in een club waar ik de kantjes er een beetje afliep. Dat was niet zo erg, want de leiding lette bijna niet op, en de andere vrouwen waren ouder en ook lui. Ik heb er erg slecht verdiend, omdat er gewoon erg weinig aanloop was. De mannen die er kwamen, waren krentenkakkers, die bij ons kwamen omdat het op onze advertenties leek alsof we net een tientje goedkoper waren. Dat was niet echt zo, maar toch trapten er mensen in.

We kregen er daar een meisje bij, dat eerder al in een club had gewerkt. Daar was ze weggegaan omdat de druk er te hoog was. Als ik dat nu zou horen zou ik in de lach schieten, maar toen nam ik dat serieus. Ik ging kennismaken met haar, en ze kwam op me over als een ondernemende, lieve meid, maar met een beetje arrogantie. Dat kwam door de onzekerheid, maar dat zag ik nog niet.

Aan het eind van de week was ze in tranen bij het sluiten. Ik vroeg haar wat er was, want ik dacht dat ze slecht was behandeld door een van de klanten. Maar daar ging het niet om, ze huilde omdat ze zich onzeker voelde over de leiding. Ze had na een week nog niets gehoord over of ze vonden dat ze goed werk deed. Ik legde uit dat de leiding zich niet zo bezighield met iets anders dan de bar en de kassa, maar ze voelde zich genegeerd. Ze dacht dat de leiding haar niet mocht.

De mensen die de leiding hadden in die rottent waren trouwens inderdaad mensen die niks een zak kon schelen, het was een slechte club. Ik dacht dat ze daarmee gewoon niet om kon gaan, dat kon ik me best voorstellen. Maar ik vond het toen al raar dat ze daarover huilde. Dat viel me niet heel erg op, maar het gaf me wel iets om over na te denken.

Het huilen bleef doorgaan, ook al werd het na een paar maanden wel minder. Ze had telkens wel iets, maar het kwam eropneer dat ze zich niet gewaardeerd voelde, en dat al haar harde werk niet werd gewaardeerd, en dat ze als persoon niet werd gewaardeerd. Dat was vooral met de leiding zo, maar ook met klanten.

Als je samen zat te praten, en zij was er niet bijgeroepen, maar ze liep wel langs, keek ze heel verongelijkt naar binnen, en liep ze door zonder erbij te komen. Dan zocht ze iemand op die daar niet bijzat, en ging ze tekeer over dat ze buiten werd gesloten. Dat heeft ze bij mij wel vaker gedaan. Als ik dan uitlegde, dat het zo helemaal niet werkt, ging ze erover praten dat mensen haar niet waardeerden ookal deed ze zo haar best om erbij te horen.

Dat soort gedrag zorgde er eerst voor dat ik haar een beetje probeerde te ontwijken, maar ik bedacht me dat dat soort dingen misschien juist was, waarom ze dit idee had gekregen. Ik heb er dus met haar over gepraat, en ik kwam er niet met haar uit. Ik denk dat ze gepest was ofzo, maar dit was wel een extreme manier om erop te reageren. Helaas zorgde het ervoor dat ze voortaan èlke keer naar mij kwam met haar geklaag.

Het werd ook maar niet beter, ze kwam een paar keer per week bij mij uithuilen of klagen over iedereen. Ook over haar familie, buren, vrienden, iedereen. Ze maakte zich druk over wat mensen van haar dachten, en ze zocht overal wat achter. Het was om moe van te worden. Ik ging haar maar steeds meer adviezen geven om de confrontatie te zoeken, want ik hoopte dat ze dan tenminste zou leren dat het niet klopte.

Dat durfde ze niet, maar ze bleef wel klagen. Ze heeft me zovaak verteld dat het nu genoeg was, en dat ze weg zou lopen. Dat deed ze natuurlijk niet, maar ik heb het soms wel eens gehoopt! Ik was het haasje, want verder ontweek iedereen haar. De klanten ook steeds meer. Alleen mannen die geilden op onzekere, zwakke meisjes waren blij met haar.

Ze deed veel zonder condoom. Niet omdat ze dat wou, maar omdat de klanten het met een beetje zeuren makkelijk voor mekaar kregen. Daar klaagde ze dan achteraf tegen mij over. Dat ze het niet meer pikte, dat hij op kon rotten, maar volgende keer deed ze het gewoon weer. Op die manier bezig zijn lijkt me niet fijn.

Je had bij haar het idee dat ze het niet aankon. Je wachtte gewoon op de volgende uitbarsting. Ze kwam heel onbetrouwbaar over op ons, en we werden er onrustig van. Raar eigenlijk, want voor ons maakte het niets uit of ze goed werkte of niet. Er is alleen maar concurrentie. Maar toch werkt het niet lekker met zo iemand. Als ik met haar had moeten samenwerken in een ander soort baan, was ik wel naar mijn baas gestapt, om te vragen of we niet van haar afmoesten.

Ze zag de wereld als een soort van groot complot tegen haar. Ze zoog, ze trok zich alles aan, ze had altijd een negatief beeld. Dat werd zo giftig, dat ik onder andere om haar daar ben weggegaan. Ik ging er vooral weg omdat ik niet lekker verdiende, maar ik was wel erg blij om van haar af te zijn. Ze is nog steeds in het clubcircuit, maar niet meer bij dezelfde club.

Het is nooit goed om zo te zijn, ook al ben je iets anders dan hoer. Maar als je hoer bent, kan je je werk gewoon nooit goed doen als je zo bent. Zo klagerig pikken de klanten nooit, en je kan je grenzen dan ook niet vasthouden. Ik weet niet of ze wat heeft opgelopen, dat moet haast wel na zolang. Er wordt bij haar recensies nog steeds over NC gepraat.