Soms heb je geen zin in je werk. Dat heeft iedereen wel, denk ik. Meestal werk je met plezier, maar soms heb je het gewoon even gehad. Even niet, het liefst ga je lekker op de bank zitten. Dan wil je het liefst Weddingcrashers opzetten, en een pot vruchtenyoghurt opeten. En vroeg naar bed. Een dagje geen make-up, en even helemaal voor jezelf gaan.
Maar ik heb afspraken, ik heb klanten die wat van me verwachten. Dus dat gaat niet door. Soms moet je toch doorgaan, ook al heb je geen zin. Dat heb je in elke baan, maar in de prostitutie is het wel extra moeilijk. Je moet wel een man in je lichaam toelaten. Ik vind dat meestal juist leuk om te doen, maar op een dag dat je geen zin hebt, is het iedere keer weer moeilijk. Dat is niet fijn. Ik heb meestal geen glijmiddel nodig, maar op zo'n dag gebruik je een hele tube. Je bent op na zo'n dag, en je voelt je kut. Wat een rotbaan is het soms. Je fantaseert die avond over stoppen, en je hebt geen zin in morgen.
De volgende morgen word je wakker, en je voelt je veel beter. Als de eerste twee klanten weer lekker zijn gegaan, denk je helemaal niet meer aan stoppen. Iedereen heeft wel eens een slechte dag.
woensdag 25 februari 2009
dinsdag 17 februari 2009
Eigen baas
Als zelfstandige prostituee ben je zogenaamd eigen baas. Ik werk niet voor een bureau of een bordeel, dus ik heb niemand die me verteld wat ik moet doen. Sommige mensen schrijven schrijnende verhalen over pooiers, en andere griezels, die deze business zouden runnen, maar ik zie ze niet. Sommige van die buitenlandse raamhoeren hebben wel vreemde connecties, maar dat is wel een klasse apart.
Ik heb geen baas. Ik kan doen wat ik wil, in principe. Maar in de praktijk is dat wel anders. Als je voor een baas werkt, en je bent een keertje ziek, dan kan hij de vervanging regelen. Als je op jezelf bent aangewezen, mag je aan elke klant van die dag laten weten dat het niet gaat gebeuren. Terwijl je ziek bent! En wat kunnen ze lastig zijn. Of het echt niet kan, en hij zal voorzichtig zijn, en hij kan alleen vandaag of pas weer over twee maanden. Alsof ik daar opeens beter van word.
Als je het zo bekijkt, zijn de klanten ook een soort bazen. Ze verwachten vanalles, en je moet ze tevreden houden. Dat valt meestal wel mee, maar helemaal vrij in wat je doet ben je niet, natuurlijk. Je moet toch elke ochtend uit je bed, naar je werkplek, parkeerplaats zoeken, douchen, gezicht doen, aankleden, en dan wakker en geil doen voor de eerste man die voor hij naar de bouw gaat even een nummertje komt maken.
Het ergste is mijn belastingman. Hij doet mijn geldzaken, mijn belastingen, mijn pensioen. Ik ben heel blij dat ik t zelf niet hoef te doen, maar hij is een Pietje precies. Als ik een dag te laat ben met het opsturen van mijn stortingsbon, of als ik niet bij heb gehouden hoeveel klanten er waren maar wel het geld, of omgekeerd, dan blijft hij volhouden tot ik met de cijfers over de brug kom. Hij is net een baas. Het gaat op zijn manier, of anders niet. Eens per jaar moet ik bij hem langskomen op kantoor, en geeft hij me heel veel gegevens. Allemaal cijfers die me niets zeggen. Ik was op school ook al slecht in wiskunde. Daarna wil hij weten wat mijn plannen zijn voor dat hele jaar. Ik zit dan met zweet op mijn voorhoofd wat te verzinnen, terwijl hij streng zegt dat dit soort dingen goed geregeld moeten zijn, en hij op me moet kunnen vertrouwen. Ik ben altijd blij als ik daar weer weg ben.
Ik ben eigen baas, maar er zijn genoeg dingen die ervoor zorgen dat ik toch niet vogelvrij ben.
Ik heb geen baas. Ik kan doen wat ik wil, in principe. Maar in de praktijk is dat wel anders. Als je voor een baas werkt, en je bent een keertje ziek, dan kan hij de vervanging regelen. Als je op jezelf bent aangewezen, mag je aan elke klant van die dag laten weten dat het niet gaat gebeuren. Terwijl je ziek bent! En wat kunnen ze lastig zijn. Of het echt niet kan, en hij zal voorzichtig zijn, en hij kan alleen vandaag of pas weer over twee maanden. Alsof ik daar opeens beter van word.
Als je het zo bekijkt, zijn de klanten ook een soort bazen. Ze verwachten vanalles, en je moet ze tevreden houden. Dat valt meestal wel mee, maar helemaal vrij in wat je doet ben je niet, natuurlijk. Je moet toch elke ochtend uit je bed, naar je werkplek, parkeerplaats zoeken, douchen, gezicht doen, aankleden, en dan wakker en geil doen voor de eerste man die voor hij naar de bouw gaat even een nummertje komt maken.
Het ergste is mijn belastingman. Hij doet mijn geldzaken, mijn belastingen, mijn pensioen. Ik ben heel blij dat ik t zelf niet hoef te doen, maar hij is een Pietje precies. Als ik een dag te laat ben met het opsturen van mijn stortingsbon, of als ik niet bij heb gehouden hoeveel klanten er waren maar wel het geld, of omgekeerd, dan blijft hij volhouden tot ik met de cijfers over de brug kom. Hij is net een baas. Het gaat op zijn manier, of anders niet. Eens per jaar moet ik bij hem langskomen op kantoor, en geeft hij me heel veel gegevens. Allemaal cijfers die me niets zeggen. Ik was op school ook al slecht in wiskunde. Daarna wil hij weten wat mijn plannen zijn voor dat hele jaar. Ik zit dan met zweet op mijn voorhoofd wat te verzinnen, terwijl hij streng zegt dat dit soort dingen goed geregeld moeten zijn, en hij op me moet kunnen vertrouwen. Ik ben altijd blij als ik daar weer weg ben.
Ik ben eigen baas, maar er zijn genoeg dingen die ervoor zorgen dat ik toch niet vogelvrij ben.
maandag 16 februari 2009
Volle tijd
Natuurlijk wil een klant niet worden afgezet. Als je betaalt voor een uur, dan moet je ook een uur plezier mogen maken. Dat is in het vak wel lastig, want je bent tijd aan een klant kwijt die hij niet ziet als werk. Als je een klant een uur geeft, moet hij eerst binnenkomen, betalen, uitkleden, wassen en zich gemakkelijk maken. Na het nummertje moet hij bijkomen, zijn kleren aantrekken en afscheid nemen. Als je dat binnen een uur wil doen kan de seks dus maar drie kwartier zijn.
Je moet er niet te krampachtig mee zijn, behalve als je achter een raam records wil breken. Het irriteert de klanten. Je word er zelf ook kribbig van. Dat betekent wel dat je meer tijd aan je klanten kwijt bent dan dat je betaald wordt. Dat vind ik dan niet zo erg, dus zo heb ik het wel goed geregeld.
Er zijn helaas veel klanten die op de klok kijken of ze wel alles krijgen waarvoor ze betaald hebben. Soms gaat dat zo ver dat de klant bijna niet meer op de gezellige tijd samen let, maar zoveel mogelijk standjes wil hebben gedaan en liefst het hele uur lang. Als ze dan vijf-en-zestig minuten vijf standjes hebben gedaan, zijn ze pas helemaal tevreden want ze hebben waar voor hun geld. Ik vind dat een beetje obsessief.
Het word soms een beetje te erg voor mij met klanten die expres langzaam gaan doen aan het eind, om je maar meer tijd te laten geven. Ze roepen een kwartier lang dat ze echt bijna klaar gaan komen, maar ze stellen het uit. Ik kan dat ook wel voelen. Als ze dan tien minuten over tijd toch klaarkomen, gaan ze babbelen terwijl ze heel langzaam hun kleren aan beginnen te trekken. Het is tijd rekken zoals een klein kind doet dat niet naar bed wil. Dat vind ik echt kinderachtig, en aan die klanten irriteer ik me. Hij krijgt er niet eens meer genot voor, dus ik begrijp niet waarom hij het doet.
Je moet er niet te krampachtig mee zijn, behalve als je achter een raam records wil breken. Het irriteert de klanten. Je word er zelf ook kribbig van. Dat betekent wel dat je meer tijd aan je klanten kwijt bent dan dat je betaald wordt. Dat vind ik dan niet zo erg, dus zo heb ik het wel goed geregeld.
Er zijn helaas veel klanten die op de klok kijken of ze wel alles krijgen waarvoor ze betaald hebben. Soms gaat dat zo ver dat de klant bijna niet meer op de gezellige tijd samen let, maar zoveel mogelijk standjes wil hebben gedaan en liefst het hele uur lang. Als ze dan vijf-en-zestig minuten vijf standjes hebben gedaan, zijn ze pas helemaal tevreden want ze hebben waar voor hun geld. Ik vind dat een beetje obsessief.
Het word soms een beetje te erg voor mij met klanten die expres langzaam gaan doen aan het eind, om je maar meer tijd te laten geven. Ze roepen een kwartier lang dat ze echt bijna klaar gaan komen, maar ze stellen het uit. Ik kan dat ook wel voelen. Als ze dan tien minuten over tijd toch klaarkomen, gaan ze babbelen terwijl ze heel langzaam hun kleren aan beginnen te trekken. Het is tijd rekken zoals een klein kind doet dat niet naar bed wil. Dat vind ik echt kinderachtig, en aan die klanten irriteer ik me. Hij krijgt er niet eens meer genot voor, dus ik begrijp niet waarom hij het doet.
woensdag 11 februari 2009
Regen maakt rustig
Het is echt waar, als het buiten regent zijn de klanten rustiger. Zelfs klanten die soms een beetje opgefokt zijn hebben opeens tijd voor een praatje. Rustig de jas uitschudden, een babbeltje maken. Ik masseer me suf, op gewone dagen heb ik misschien een klantje die een korte massage wil, maar nu het een paar dagen zo nat is willen de klanten graag massages. Ik weet niet waarom het is.
Het is huiselijker als het buiten regent. Vooral als de regen tegen de ramen tikt kan het heel burgerlijk fijn zijn in mijn appartementje. Soms blijft de klant nog even hangen, als hij weer het natte weer inmoet. Dat is best gezellig, maar ik wil niet dat mijn klanten elkaar tegenkomen bij mij of op de galerij. Dat is niet goed voor de sfeer. De meeste klanten doen liever alsof ze de enige zijn die dag, en ze willen liever niet weten dat er een kwartier geleden iemand anders in me zat.
Zo kalm vind ik helemaal niet erg. Het is weer eens een ander sfeertje, en dat moet ook om het werk interessant te houden. Het blijft werken met mensen, en daarvoor moet je soms oppassen dat je niet elke klant als de andere gaat zien. Dan wordt het lopende band werk.
Het is voor mij dus helemaal niet erg, dat weer, behalve als ik naar mijn autootje moet lopen! Brrr, ik heb er nu al geen zin in.
Het is huiselijker als het buiten regent. Vooral als de regen tegen de ramen tikt kan het heel burgerlijk fijn zijn in mijn appartementje. Soms blijft de klant nog even hangen, als hij weer het natte weer inmoet. Dat is best gezellig, maar ik wil niet dat mijn klanten elkaar tegenkomen bij mij of op de galerij. Dat is niet goed voor de sfeer. De meeste klanten doen liever alsof ze de enige zijn die dag, en ze willen liever niet weten dat er een kwartier geleden iemand anders in me zat.
Zo kalm vind ik helemaal niet erg. Het is weer eens een ander sfeertje, en dat moet ook om het werk interessant te houden. Het blijft werken met mensen, en daarvoor moet je soms oppassen dat je niet elke klant als de andere gaat zien. Dan wordt het lopende band werk.
Het is voor mij dus helemaal niet erg, dat weer, behalve als ik naar mijn autootje moet lopen! Brrr, ik heb er nu al geen zin in.
woensdag 4 februari 2009
Reacties
Hoera, ik word gelezen! Ik heb heel lang gezien dat mijn poll en mijn reacties leeg bleven, opeens zie ik dat 44 mensen op mijn poll hebben gestemd. Ik heb ook al een reactie. Wat leuk! Ik vind het leuk dat mensen me laten weten wat ze ervan vinden. Vragen zijn ook leuk, of verzoekjes, want soms weet ik niet wat ik moet schrijven. Dankjewel voor het lezen, want het steekt mij een hart onder de riem. Ik ga meteen een nieuwe poll maken!
Escort
Zo nu en dan doe ik escort. Meestal ontvang ik gewoon, dat is makkelijker. Je moet er wel de plaats voor hebben, maar de klant hoeft je niet thuis te ontvangen of een hotelkamer te nemen. Bovendien heb je altijd je eigen plek, en ben je geen reistijd kwijt.
Maar escort is ook leuk. Dit weekend had ik een escortklusje. Daar ben ik zomaar de hele dag voor bezig. Eerst tutten, want een escort kan niet in negligee overal langsflaneren, zoals ik thuis doe. Dus jurk, juwelen, enz. Dan moet je op stap, en mijn tomtom wist het adres niet. De klant heeft me uitgelegd hoe ik er toch nog kon komen, en dan heb je een leuke avond.
Als escort voelt het veel meer alsof je door een man wordt getrakteerd. Het is heel duidelijk als je hem ontvangt dat hij langskomt om passief te zijn, maar als je uit bent met een man is het meer in evenwicht. Je hebt het gevoel dat je glamourous bent. De seks daarna is in een andere kamer dan mijn eigen werkkamertje, dat is ook weer een beetje anders. Ik vind de escort dus ook gewoon spannender.
Als je dan weer thuis bent kijk je op de klok en dan denk je: "in die tijd had ik drie gewone klanten kunnen hebben. De escort brengt gewoon minder op dan het ontvangen. Bij me thuis heb ik ook meer veiligheid. Op de escort kan je veel makkelijker opeens aangevallen worden. De escort is leuk af en toe, maar het is niet het belangrijkste werk. Ik blijf altijd gewoon ontvangen, dat is het betere werk.
Maar escort is ook leuk. Dit weekend had ik een escortklusje. Daar ben ik zomaar de hele dag voor bezig. Eerst tutten, want een escort kan niet in negligee overal langsflaneren, zoals ik thuis doe. Dus jurk, juwelen, enz. Dan moet je op stap, en mijn tomtom wist het adres niet. De klant heeft me uitgelegd hoe ik er toch nog kon komen, en dan heb je een leuke avond.
Als escort voelt het veel meer alsof je door een man wordt getrakteerd. Het is heel duidelijk als je hem ontvangt dat hij langskomt om passief te zijn, maar als je uit bent met een man is het meer in evenwicht. Je hebt het gevoel dat je glamourous bent. De seks daarna is in een andere kamer dan mijn eigen werkkamertje, dat is ook weer een beetje anders. Ik vind de escort dus ook gewoon spannender.
Als je dan weer thuis bent kijk je op de klok en dan denk je: "in die tijd had ik drie gewone klanten kunnen hebben. De escort brengt gewoon minder op dan het ontvangen. Bij me thuis heb ik ook meer veiligheid. Op de escort kan je veel makkelijker opeens aangevallen worden. De escort is leuk af en toe, maar het is niet het belangrijkste werk. Ik blijf altijd gewoon ontvangen, dat is het betere werk.
EDIT: Ik schreef lang geleden dat de escort gevaarlijker is. Dan klinkt het meteen weer zo alsof het ook gevaarlijk is. Geen enkele vorm van sekswerk is eigenlijk gevaarlijk, als je een beetje op jezelf past. Alleen ben ik op escort meer op mijn hoede, want ik heb dan al de veiligheidsdingen niet die ik in mijn werkflatje wel had.