Angst voor seks

Dit is er weer zoéén die maar niet wil komen. Dit stukje komt er nu toch van omdat ik met mijn stukjes de afgelopen weken het nódig heb gemaakt om het uit te leggen, maar hij is nu al zovaak gemaakt en geschrapt. Ik denk dat als ik wacht tot ik hem goedheb, dat ik er dan voor altijd aan zal blijven werken. Het idee waar het over gaat zit heel duidelijk in mijn hoofd, maar het is best wel moeilijk om op te schrijven. Maar dan toch maar dit stukje over angst voor seks.

Heel veel mensen zijn bang voor seks. Soms heel erg, maar meestal wel een beetje. Dat is ook zoiets wat je heel langzaam toch gaat herkennen door mijn vak. Over seks wordt giechelig gedaan, en mensen worden er ongemakkelijk van als je erover praat op momenten dat ze het niet gepast vinden. Ze maken zich zorgen over seks, vreemdgaan, relaties, en daar zit een soort van dreigend gevoel onder.

Totdat ik het zelf niet meer was, herkende ik het niet als bang zijn. Maar ja, je bent toch bezig met de seks van anderen, dus je moet eigenlijk wel. Als je niet probeert te begrijpen hoe je was, en hoe bijna iedereen nog is, dan kan je niet op je klantjes inspelen, en daar komen ze nou net voor. En je kan helemáál niet omgaan met die handvol klanten die het níét hebben, en die zijn nou juist echt een kick!

Er bestáán ook best dingen om bang voor te zijn met seks. SOA bijvoorbeeld. Die houden mij weleens wakker. Maar daar zijn de meeste mensen juist weer helemaal niet bang voor, en nogal slordig mee. Dat maakt mij weer extra bezorgd, want zo hou je al die smerige ziektes wel in omloop. Je moet ook oppassen voor zwangerschap, maar dat is makkelijk om te voorkomen. Maar toch zijn veel mensen daar juist weer banger voor.

Nadat je de gevolgen van seks hebt bekeken, zijn er ook dingen die komen door seks, maar die niet een gevolg van de seks zelf zijn. Dingen zoals dat je heel anders door mensen wordt bekeken als je seks met ze hebt gehad, zodat je opeens een hele ingewikkelde relatie met iemand kan hebben, alleen maar omdat hij een keertje zijn pik in je kut heeft gehad. Dat houdt mij wel tegen om sommige mannen eens uit te proberen.

En dat is terwijl ik er zelf me niets meer van aantrek. Het gaat voor de meeste mensen niet eens alleen maar om wat de ander kan gaan denken over je relatie, maar ze maken het voor zichzelf al ingewikkeld. Een keer neuken met iemand betékent voor hen vanalles. Ze zijn zichzelf allang aan het veroordelen voordat de maatschappij dat kan doen, en ze zijn vaak ooknog strenger dan de maatschappij zou zijn.

Maar zelfs nadat je al die dingen hebt bekeken, is er nog iets meer. Er zitten ideeën onderin de gedachtes van heel veel mensen, dat er nog meer is om bang voor te zijn. Dat zit door alles heen wat we van de mensen om ons heen voelen, en omdat iedereen het zo ziet, zien we het zelf ook zo, als we niet ons best doen om eruit te klimmen. Het zijn dingen die je niet echt leert omdat ze je uitgelegd worden, maar omdat je ze van de mensen om je heen vóélt.

Wat veel meer werkt bij mensen is de onlogische dingen. Bijvoorbeeld dat seks vies is. Als dat ging om al dat slijm, en sperma, en speeksel, en zweet, en klam gewrijf dat erbij komt kijken, zou je dat nog kunnen snappen, maar daar gaat het niet om. Het gaat om de gedachte dat het iets walgelijks is, omdàt het seks is. We accepteren dat iedereen aan seks doet, maar we vinden het van de meeste mensen maar vies.

Als iemand je per ongeluk aanstoot en met zijn hand op je tiet komt, voelt dat niet vies, zolang het maar duidelijk is dat het niet seksueel is. Als iemand langs je tiet strijkt terwijl het zo zou kunnen zijn dat hij er seksuele gevoelens bij heeft, dan voelt het opeens vies aan. En hoe preutser je bent, hoe makkelijker je dat denkt. Hele preutse mensen zijn soms al seksueel gekwetst als iemand ze per ongeluk aanraakt als ze tegen elkaar aanbotsen.

En van onszelf vinden we het vaak ook maar moeilijk te accepteren. We vinden dat we erboven moeten staan. We vinden dat mensen die denken aan seks buiten een maatschappelijk geaccepteerde situatie maar zwak en vies zijn. Mensen die seks hebben in de situaties waar we seks verwachten, vinden we al spannend. Maar mensen die aan seks dènken op momenten waar het niet maatschappelijk van ze wordt verwacht, daar zit iets fouts aan.

We vinden het acceptabel dat er seks is, en dat mensen het doen, maar alleen als het iets voor erbij is. Als je laat zien dat seks echt wat met je doet, dat het je grijpt, dan vinden mensen je snel pervers. En dat vinden ze van zichzelf ook. Mensen accepteren het heel vaak niet van zichzelf dat ze hun seksdriften niet zomaar uit kunnen zetten, en dat het wat met ze doet. Dat vinden ze zwak.

Seks is ook heel intiem. En daar zijn mensen vaak toch bang voor. Als je niet het zelfvertrouwen hebt dat je zoiets intiems kan doen zonder dat je heel kwetsbaar bent, is dat ook eng. Maar dat vind ik vergelijkbaar met van die kleine kinderen die zich achter hun moeder verstoppen als er visite is, en die geen hallo durven te komen zeggen. Intimiteit is niet vanzelf kwetsbaarheid.

Seks heeft ook met naaktheid te maken. Naaktheid zien veelteveel mensen als kwetsbaarheid, en alsof je met naaktzijn al mensen seksueel toegang tot jou, en macht over jou geeft. Door dat soort van ideeën kregen we de burka, mensen! Naakt zijn is niet iets om bang voor te zijn. Naakt ben ik netzo sterk en netzo seksueel onafhankelijk. Ik ben tegenwoordig graag naakt. En dan ben ik niet kwetsbaar, en het is geen seks.

Als je er maar bovenstaat, is het prima. Als je laat zien dat je dominant bent over seks, is het veel makkelijker. Daarom is er zoveel porno waarin de meisjes voor vanalles worden uitgemaakt. Dat is niet omdat ze zich boven zo'n meisje willen stellen, of het meisje pijn willen doen. Het is gewoon om te laten zien dat ze niet "needy" zijn, en boven de seks staan. Die meiden in de films kreunen juist vaak dat ze het nódig hebben. Het is gemaakt voor mannen hè.

In romantische komedies is het vaak andersom. Die zijn gemaakt voor vrouwen, en daar is de daad niet zo expliciet in beeld, want dat vinden veel vrouwen toch eng om te zien. We willen wel een dominante passievolle vent in bed, maar we zijn er ook bang voor. In die films zijn de mannen needy, en komen aan het eind altijd bedelen om aandacht, en zeggen dat ze niet zonder de heldin kunnen. De heldin laat zich wel palen, maar het is altijd omdat ze zichzelf even laat gaan. Het rokje zit zó weer recht!

Je kijkt naar waar al die dingen naar wijzen, en het komt eropneer dat mensen zich er niet makkelijk bij voelen dat hun seksdrift ze dwingt. Seksdrift is net als honger, het laat zich niet negeren. Maar honger is iets wat we sociaal makkelijk vinden. Iedereen accepteert dat je honger moet stillen. Maar seks, dat is iets wat je voor het overleven niet nodig hebt, dus moet je maar zonder kunnen doen. Ookal is het wel gewoon een behoefte.

Er zit een soort doctor Jekyll en mister Hyde in mensen. Je hebt jezelf goed in de hand, en je leeft je leven, en opeens komt daar je seksdrift, en die wil dat je dingen gaat doen die sociaal moeilijk zijn. Dingen die mensen niet bij zichzelf vinden passen, want zo zijn ze niet, vinden ze. Je wil niet weten hoeveel mensen ik ken die diepvanbinnen denken dat ze horen bij een kleine minderheid van perverse mensen die echt geil worden en dan sociaal onaanvaardbare ideeën op sociaal onaanvaardbare tijden en plekken krijgen.

De meeste mensen hebben wel kinks. En daar schamen ze zich altijd wel voor. Ze hebben vaak die kinks maar heel oppervlakkig uitgezocht, en bijna iedereen die ik ken weet eigenlijk niet goed hoe dat bij hem of haar nou inelkaarzit. De meeste mensen vinden hun kinks maar lastig, en voelen zich er schuldig voor. Ik vind dat onzin, je kiest niet ervoor om een kink te hebben, die zijn alleen maar lastig, en moeilijk te bevredigen.

Ook als je een relatie hebt kan seks heel lastig zijn. Je moet een hele interessante partner hebben om de seks interessant genoeg te houden om ècht tevreden te blijven. En hij moet alle dingen bevredigen die jij hebt. Dat is heel zeldzaam, vooral omdat mensen niet werken aan hun seksleven. De beginseks in het eerste jaar ging goed, en toen waren ze bijna één, dus dan zijn ze seksueel gelijk, toch? Niet dus. En lang niet altijd omdat er iets misging.

Ik ben zoiemand die altijd wordt uitgekozen om dingen aan op te biechten. Ik weet niet hoe het komt, ik doe het niet expres. Ik krijg dus ook veel over slippertjes te horen. Van mijn vriendinnen weet ik dat meer dan de helft ooit is vreemdgegaan, en ik weet niet of de rest het niet vertelt, of niet doet. Dat zit ze dwars, ze vinden het erg van zichzelf, maar dat heeft het niet tegengehouden, en het houdt het soms nog stééds niet tegen. Ze komen wel biechten, maar ze stoppen niet.

Dat vreemdgaan laat ook sporen na, en dat ken ik ook zelf wel. Niet alleen als de partner vreemdgaat, maar ook als ze zelf vreemdgaan, laat dat een soort trauma achter. Er zit heel veel schuldgevoel in, en het gevoel dat er iets heel èrgs is gebeurd. Waar dat inzit, daar kan je niet goed achter komen tot je hebt geleerd om wat meer over seks uit te kunnen kijken. En dan ben je er gelukkig ook vanaf.

Ook al deze is niet simpel. Er komt veel bij kijken, vooral teleurstelling dat het vereren van je relatie niet goed genoeg is gelukt om niet verleid te worden. Een relatie gaat vanzelf een eigen leven leiden, en je gaat je vanzelf door alle liefdesgevoelens eraan optrekken dat alles zo perfekt is. Daar zit een hoop werk aan om je daarvan te overtuigen hoor. Als dat plaatje van perfekt zijn en niemand anders nodighebben breekt, dan voelt dat alsof er iets niet aan jou klopt.

Het is dan meteen ook zo makkelijk te zien dat de partners zichzelf en de ander genept hebben, en zichzelf een rad voor ogen hebben gedraaid. Het hele verhaal dat je jezelf vertelt dat het allemaal om liefde gaat, en dat je het vanwege de liefde doet, en dat de liefde perfekt op elkaar aansluit, dat zie je opeens voor het wensdenken aan dat het is. Je hebt jezelf genept, en nou is die perfekte reden om geaccepteerd seks te kunnen hebben opeens weg.

De woorden die je veel hoort in die gevallen is "vies en gebruikt." Dat hoor je bij vreemdgaan minder, maar vooral bij one night stands en mislukte relaties. Eigenlijk altijd als er seks is geweest zonder dat er een maatschappelijk geaccepteerde smoes voor is. Het gaat om een gevoel van schaamte, en je voelt je letterlijk vies, alsof je je moet wassen. De mensen gaan zichzelf dan veroordelen, en dat maakt dat gevoel.

Natuurlijk is dat dan ook meteen een belangrijk iets wat mensen tegenhoudt om seks te hebben. Vooral met een nieuw iemand. Je hebt niet dat vertrouwde, waardoor je het wel durft, en om dan seks te hebben voelt heel fout. Dan zie je het ook echt als iets slechts dat je gaat doen, ook al doe je niemand kwaad en heeft niemand er last van. Het is iets verkeerds, en iets viezigs. Je hebt het gevoel dat je een groot risico neemt.

Voor een stukje is het door het gevoel dat seks nooit mis mag gaan. Als het een keer niet lukt, hij krijgt hem niet overeind, of je stoot je, of er komt opeens iets tussen, dan is dat heel ongemakkelijk. Het is een soort faalangst. Vooral als het niet vanbuiten komt, maar van één of beide partners. Als die elkaar niet goed kennen, is het nog erger. Dan is het niet een geheimpje tussen de partners, en iets dat wel goed zit omdat je het kan bedekken met andere beurten. Dan is het beschamend en voelen mensen zich soms gewoon mislukt. Terwijl dat gewoon onzin is.

Er is zo'n idee dat je iets kwijtraakt met een partner. Ik noem het maar onschuld, want dat klinkt wel lekker, zo wordt het toch al vaak uitgelegd. Het is iets wat je kwijtraakt vooral door "onacceptabele" seks. En je kan het nooit meer terugkrijgen. Het is ongrijpbaar, en niemand kan het goed uitleggen hoe het nou belangrijk is, maar toch is het idee heel aanwezig dat je zuinig moet zijn op je onschuld, en dat mensen het kunnen merken of je het nog hebt. En mensen veroordelen elkaar ermee, dat is het ergste.

Het is een onlogisch iets. Een meisje dat vijfentwintig jongens heeft geketst, wordt uitgewoond genoemd, en ze doen alsof ze versleten is. Een meisje dat met één jongen is geweest in al die tijd heeft vaak meer geneukt, maar omdat het maar met één mannetje was, vinden we haar minder versleten. Dat klopt gewoon niet. En niet alleen omdat je kut niet slijt van neuken. Er zit weereens die onschuld achter.

Ze doen ook vaak alsof iemand die veel partners tussen haar dijen heeft getrokken niet veel van zichzelf zal denken. Dan hebben ze het over een gebrek aan zelfrespect. Het gaat niet om de meisjes die het voor de aandacht doen, of omdat ze geen nee durven te zeggen, want die worden juist minder met de nek aangekeken dan de meiden die het doen omdat ze het lekker vinden. Het is dat je alleen maar als je maagd bent goed voor jezelf opgekomen bent, en zelfrespect hebt. Alsof je door te neuken je zwak laat zien.

Als je zo denkt zie je dus ook masturberen heel anders. Dat is veilig, want je krijgt geen nieuwe partners in je lijstje. We vinden het dus wel best als kinderen masturberen, maar als ze samen seksueel aan de gang gaan vinden we dat héél erg. Ik heb zelf mijn twijfels bij teveel masturberen, want ik zie wat jongens zichzelf leren, en ik vind dat we veel te krampachtig omgaan met tienerseks.

Die onschuld zie je ook bij klanten. Heel veel mannen vinden het een enorme stap om eens een betaalde wip te proberen, omdat ze dat een heel groot verlies van onschuld vinden. Als je het één keer hebt gedaan, ben je voor altijd een hoerenloper, vinden mensen. Dat is natuurlijk net zulke onzin als dat je voor altijd een slet bent na de eerste keer dat je het eens met een vent doet waar je de naam niet van kent.

Het idee is dat seks je verandert. Dat je als de geilheid over je komt, en je dingen laat doen die je anders nooit zou durven, dat dat jou heeft besmet en dat je daar altijd mee door moet. Het gevoel is dat je beschadigd bent, en dat je niet vers en nieuw meer bent. Je voelt je versleten, en er zijn ook veel mensen die het jammer vinden dat ze zich niet meer boven anderen kunnen vinden staan omdat ze iets niet hebben meegemaakt.

Je kan het zien als je zo denkt, dat je vergiftigd wordt door seks, en dat het niet meer weggaat. Mensen die vaker onacceptabele seks hebben, die gaan dat ook meer doen, alsof het een verslaving is. Dat is de gedachte, omdat je onschuld kwijt bent, maar het is logischer om te zien dat mensen minder bang ervoor worden als ze het zelf hebben meegemaakt. En als je ervan geproefd hebt, blijkt seks nietzoslecht te zijn!

Maar zo ziet de samenleving het niet. Die zien mensen "afglijden" en "terugvallen" naar onacceptabele seks. Die vinden het moeilijk om te begrijpen dat je een seksobjekt kan zijn, èn een gewoon, volledig, belàngrijk persoon. Als iemand je seksobjekt is, en je kent hem verder niet, dan denk je alléén als seksobjekt over hem. Daar zijn mensen bang voor, want dan denken ze ook dat je alleen over ze denkt zoals je gedachtes zijn als je geil bent.

Dat komt vooral door wat ik eerder al beschreef. Je seksdrift gaat met je aan de haal, en het kan voelen alsof je bezeten bent. En dan doe je dingen die je anders niet zou doen, dingen waar je je later misschien voor schaamt. Je kent jezelf niet, wat heb je met jezelf gedaan? Maar eigenlijk is het veel eenvoudiger. Je biologische behoeftes schuiven je overtuigingen aan de kant, want er moet geneukt worden.

Je komt dan in zo'n gedachtenpatroon dat je alleen nog maar de drang naar seks voelt, en dat al de andere dingen even wegvallen, en je maakt dus ook hele andere beslissingen. Meestal dus dat je gaat neuken, ondanks dat je eigenlijk normaal zou besluiten van niet. Aan de ene kant is dat intiem, maar aan de andere kant denken jij en je partner op dat moment alleen maar aan seks met elkaar, zonder dat je andere persoonlijke dingen meeweegt. Dat kan heel eng zijn voor mensen die er niet mee om kunnen gaan.

Het is zelfs zover gekomen dat mensen denken dat je die angst nodig hebt. Als je het niet eng meer vindt, dan ga je wel weer de extremen opzoeken voor de kick, is de gedachte, want anders is het niet spannend meer. Zelfs mijn klantjes denken dat vaak. Eigenlijk is het gewoon ontdekken dat er méér is als je over je eerste angst heenbent, en je kan jezelf moeilijk een hele bink vinden als je een angst overwint die er niet meer is.

De angst voor seks komt vooral van die onlogische dingen. Maar omdat mensen het niet begrijpen, werkt dat dus wel heel erg door in wat mensen geloven, en dat maakt het weer een hele toestand. Ook voor de mensen die niet geloven in die hele angst. En júíst voor de mensen die van die angst zijn afgestapt. Onze hele maatschappij staat ernaar, van de media en de films, tot de voorlichting op scholen.

Al dat moeilijke gedoe met versieren en hoe je daarmee om moet gaan, en hoe mannen en vrouwen horen te zijn, dat is allemaal zo ingewikkeld omdat we met die angst rekening moeten houden. Ik kom elke dag zoveel mannen tegen die van zichzelf superdominant zijn, maar zich nooit kunnen ontplooien in onze samenleving, en die daar zichzèlf de schuld van geven! Ik ben altijd blij als ik die hun plekje kan geven.

Het is om te beginnen niet logisch, maar als je kijkt wat het gevolg is van denken dat je van onacceptabele seks beschadigd wordt, samen met dat je helemaal op je gemak moet zijn met seks, dan zie je dat je seks kan gaan zien als een vorm van geweld. Dat is best een populair idee bij de radfems. Niet èlke radfem is een Dworkin, maar er zit best een diepe gedachte in het moderne feminisme dat seks en geweld heel dicht bijelkaar liggen.

Diezelfde mensen vinden ook dat seks te maken heeft met objectivisatie. Ze vinden een seks-objekt minder dan een mens. Ze zien iemand die geseksualiseerd is als alleen maar een lijf om te neuken, en ze verzetten zich dus met hand en tand om als seksobjekt te worden gezien. Dat heeft ook met die hele angst voor seks te maken, want het komt er gewoon vandaan dat mensen het eng vinden om door hun seksdrift te worden bezeten. Over feminisme komt nog wel een stukje.

Ik vind het interessant als ik bijvoorbeeld zie hoe feministen soms vechten tegen het objectiviseren van vrouwen in rap-clips. Het is namelijk bij allebei een manier om om te gaan met hun angst voor seks, en ze herkennen het niet van elkaar. De feministen doen het door zich af te zetten tegen objectivisering, maar de rappers doen hetzelfde door te doen alsof ze boven hun seksuele partners staan. En het is allebei kinderachtig en negatief.

En dan moet ik ook wel wat zeggen over verkrachting. Dat er daar zo paniekerig over wordt gedaan, alsof het erger is dan vermoord worden, komt ook omdat we bang zijn voor seks. Ik weet zelf heel goed wat verkrachting is, ik heb er zelf een paar achter de rug, en ik wil er nog wel een stukje over schrijven ookal kan ik niet zeker zijn dat ik het ooit echt durf. Ik weet wel dat zonder de angst voor seks je veel minder last van de gevolgen hebt.

Prostitutie heeft mij veel dingen geleerd, en één van die dingen is dat het me heeft geleerd hoe de angst voor seks werkt, hoe het echt is, en dat je het beter los kan laten. En dan kan je je klantjes zoveel beter begrijpen. Waarom het zo'n geheim is voor al die mannen, die het nooit toe zullen geven dat ze bij me zijn geweest. Waarom ze zichzelf soms zo slecht vinden.

Je gaat zien dat je ze op weg moet helpen om je tijdens de seks even goed te objectiviseren. Dat is gezond, en ze hebben het zich af proberen te leren. Dat je je moet gedragen op zo'n manier dat ze het idee hebben dat het goed is, en dat ze een goeie reden hebben om seks met je te hebben. Dat je ze laat zien dat jij het nodig hebt, en dat zij niet hoeven te smeken. Het is alleen jammer, dat het nodig is. Seks is eigenlijk niet eng.